Θυμάμαι συχνά τον πρώην
κοινοτάρχη Αμυγδαλιάς και μετέπειτα Καφηρέως Γιώργο Χουντάση για τον οποίο
διαβάζω ότι προφυλακίστηκε κατηγορούμενος για υπεξαίρεση ενός εκατομμυρίου
τριακοσίων χιλιάδων ευρώ από το 2002 μέχρι το 2009… Πρόκειται για χρήματα που
έδινε ο φορέας διαχείρισης ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή του ως ανταποδοτικό
όφελος και σύμφωνα με το κατηγορητήριο δεν κατατέθηκαν στην κοινότητα…. Φυσικά
αδυνατώ να μπω στην ουσία της κατηγορίας που θα κληθεί να αποδείξει η
δικαιοσύνη μετά το πέρας της προφυλάκισήs του….
Θυμάμαι όμως συχνά κάποιες
εικόνες….
Ο Χουντάσης είναι μια μορφή που έχει παίξει ρόλο στην τοπική
αυτοδιοίκηση για τρεις δεκαετίες καθώς σε πολύ νεαρή ηλικία εκλέχτηκε
κοινοτάρχης και επί εικοσιοκτώ χρόνια παρέμενε ακλόνητος στη θέση του περίπου
ως ένας μικρός θεός για τους απομακρυσμένους και στην πλειοψηφία του αμόρφωτους
αγρότες-κτηνοτρόφους του Καφηρέα….. Οι κυβερνήσεις άλλαζαν όπως και οι
βουλευτές και οι νομάρχες αλλά ο Γιώργος ήταν πάντα εκεί….Του είχαν τυφλή
εμπιστοσύνη και ψήφιζαν ακόμα και σε εθνικό επίπεδο ότι τους έλεγε…. Ήταν
τρόπον τινά ένας τοπικός φύλαρχος-Μάγος!!!
Θυμάμαι όμως ότι παρά τη
μεγάλη απόσταση και το κακό οδικό δίκτυο (πριν τριάντα χρόνια ήταν άθλος να πας στην Κάρυστο, ενώ σήμερα το μεγαλύτερο οδικό κομμάτι έχει ολοκληρωθεί και ας βλέπουν
ακόμα κάποιοι καρόδρομους), ο Χουντάσης ήταν μέρα παρά μέρα στη Χαλκίδα….
Στο
γραφείο του Θύμιου Δρόσου, διορισμένου Νομάρχη από τη Νέα Δημοκρατία, μετέπειτα στο γραφείο του
Θύμιου Σώκου, διορισμένου Νομάρχη από το ΠΑΣΟΚ, αργότερα στο γραφείο του Θανάση
Μπουραντά εκλεγμένου Νομάρχη με το ΠΑΣΟΚ και ύστερα στο γραφείο του Νίκου
Παπανδρέου εκλεγμένου με τη Νέα Δημοκρατία και ξανά στο γραφείο του Μπουραντά….
Συχνά πυκνά τον έβλεπες στο Βασίλη Κεδίκογλου κραταιό πολιτικό του ΠΑΣΟΚ τη
δεκαετία του 90, τον έβλεπες όμως και στου Θεοδώρου, αλλά και στον Πιπεργιά,
και αν νομίζετε ότι τον συναντούσε κανείς μόνο σε βουλευτές ΠΑΣΟΚ κάνετε
λάθος….
Ο Γιώργος πήγαινε και στον Τάσο Λιάσκο, στον Κώστα Μαρκόπουλο και
αργότερα στο Σίμο Κεδίκογλου με τη σημαία της Νέας Δημοκρατίας…. ήταν ο
άνθρωπος Χαμαιλέων που ταίριαζε σε όλα τα πολιτικά χρώματα όχι από πολιτικό πιστεύω
ή από φιλία αλλά από πολιτικό ένστικτο αυτοσυντήρησης…. Εάν του απευθυνόταν το
ερώτημα που έθεσε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ως Μαυρογιαλούρος στο Διονύση
Παπαγιαννόπουλο «και δηλαδή εσύ ρε Γκρούεζα τι δουλειά κάνεις;;;;;» έπαιρνε το
ανάλογο ύφος και έλεγε ότι έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αυτοδιοίκηση!!!!
Και όμως όλοι τον ήθελαν ή
τουλάχιστον κανείς δεν τον έδιωχνε από τα εγκαίνια του πολιτικού του γραφείου
γνωρίζοντας ίσως την επιρροή του στη μικρή κοινωνία του απομακρυσμένου Κάβο
Ντόρο….
Όπως ακριβώς γινόταν κάποτε και με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, που τον καλούσαν
όλοι στις πόλεις τους, τον έβαζαν να κόβει κορδέλες εγκαινίων του έδιναν το χρυσό κλειδί και όταν μπήκε
φυλακή έκαναν πως δεν τον γνώριζαν….
Θυμάμαι λοιπόν ότι ο
Χουντάσης το είχε για «πέταγμα» το ταξιδάκι στη Χαλκίδα όταν η βενζίνη δεν ήταν
τόσο ακριβή όσο σήμερα αλλά κόστιζε πολλά για καθημερινά πήγαινε έλα σε ένα
οποιοδήποτε άλλο πρόεδρο ενός μικρού χωριού της Εύβοιας….
Θυμάμαι ακόμα ότι ο
κοινοτάρχης αυτός ήταν από τους πρώτους που πήραν ένα θηριώδες τέσσερα επί
τέσσερα αυτοκίνητο την εποχή που δεν ήταν τόσο φθηνά όπως σήμερα (λόγω τελών
και κρίσης της αγοράς αυτοκινήτων)….
Θυμάμαι ότι σε αντίθεση με
άλλους αυτοδιοικητικούς της Καρυστίας δεν ήταν πολέμιος στην αθρόα εγκατάσταση
ανεμογεννητριών όταν τότε πολλοί έλεγαν ναι στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας
αλλά με χωροταξικό σχεδιασμό και ανταποδοτικότητα για τις τοπικές κοινωνίες….
Όλα
αυτά τα θυμάμαι όπως και τη φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε»….
Δεν
ξέρω αν όντως τα φάγαμε μαζί πάντως ένα είναι πλέον σίγουρο…
Μαζί τα βλέπαμε….
(και
κανείς μη εξαιρουμένου και του γράφοντος δεν τα κατήγγειλε)
