Υποτονικό, μίζερο, χωρίς
την παραμικρή από την αίγλη του παρελθόντος ξεκίνησε φέτος το παζάρι της Αγίας
Παρασκευής ένας πολύχρονος θεσμός της Χαλκίδας που χρόνο με το χρόνο φθίνει για
να καταλήξει στη σημερινή συρρικνωμένη εικόνα του που αποπνέει απογοήτευση και
κατάντια….
Πριν από κάποιες δεκαετίες αποτελούσε το γεγονός του καλοκαιριού
ίσως και του έτους….
Μικροί και μεγάλοι περίμεναν με ανυπομονησία να γεμίσουν
οι δρόμοι της Χαλκίδας (τότε γινόταν στο κέντρο) με χρώματα, μυρωδιές και εμπορεύματα, με τις φωνές των πλανοδίων
εμπόρων και το Λούνα πάρκ!!!!
Έμποροι από όλη την Ελλάδα κατέφθαναν στη Χαλκίδα
για να εκθέσουν την πραμάτεια τους και επισκέπτες από όλα τα χωριά της Εύβοιας
της Βοιωτίας μέχρι και από τη Βόρεια Ελλάδα συγκεντρώνονταν στη Χαλκίδα που
μετατρέπονταν για μια εβδομάδα σε μια τεράστια υπαίθρια αγορά…
Οι οικογένειες
φορούσαν τα καλά τους και πήγαιναν στο Παζάρι…
Οι κοπελιές με τα πολύχρωμα
φορέματα προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν -και τα κατάφερναν- το φιλοθεάμον κοινό
και οι νεαροί περπατούσαν όλο καμάρι σαν περιφερόμενοι υποψήφιοι γαμπροί…
Οι
παλιοί μάγκες της Χαλκίδας είχαν την τιμητική τους περνώντας από το περιθώριο
στο προσκήνιο της μεγάλης θεατρικής παράστασης του παζαριού… «Κόκαλα»(ζάρια), ο
«παπάς» (τυχερό παιχνίδι με τρία τραπουλόχαρτα), βελάκια, ιππόδρομος, ρουλέτες και
άλλα «παίγνια» στήνονταν στους δρόμους με τους απαραίτητους τσιλιαδόρους, τους
κομπάρσους και τους ρολίστες που αναζητούσαν τα θύματά τους (κοινώς τα
κορόϊδα)….
Ολόκληρη η Χαλκίδα μύριζε «μαλλί της γριάς», ψημένα καλαμπόκια και
σιρόπι από γλειφιτζούρια μήλα βουτηγμένα σε καραμέλα. Γουρουνόπουλα στη σούβλα,
λαϊκή μουσική και πανηγύρια σε κάθε τετράγωνο….
Μια απίστευτη υπερπαραγωγή
βγαλμένη μέσα από την καθημερινότητα της Χαλκίδας που ολόκληρη η πόλη περίμενε
με ανυπομονησία….
Σήμερα το παζάρι
προσαρμοσμένο στις συνθήκες της εποχής
δεν θυμίζει τίποτα από τη μεγάλη γιορτή του παρελθόντος… Καταθλιπτικοί έμποροι
πνιγμένοι από τα χρέη και καταθλιπτικότεροι επισκέπτες που περνούν αδιάφοροι
ανάμεσα από τα εμπορεύματα σαν κουρδισμένα ρομπότ….
Κανείς δεν έχει τη διάθεση
ούτε να φωνάξει για την πραμάτεια του , ούτε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του
υποψήφιου πελάτη του….
Κανείς δεν έχει τη διάθεση να διασκεδάσει και να νοιώσει
μέλος μιας μεγάλης γιορτής…
Λες και όλοι συμμετέχουν σε ένα καταναγκαστικό
έργο, καταδικασμένοι από κάποιο στυγερό έγκλημα να παίζουν αιωνίως τον ίδιο
ρόλο…
Οι έμποροι, οι επισκέπτες, τα νέα αγόρια και κορίτσια, τα παιδιά που
περνούν ανάμεσα από τις παράγκες δεν έχουν την παραμικρή έκφραση χαράς στα
πρόσωπά τους….
Ο μεγάλος θεσμός της πόλης βιώνει την απόλυτη παρακμή του….
Και
όταν κάτι έχει συμπληρώσει τον κύκλο του δεν χρειάζεται καν κάποια δημοτική
απόφαση κατάργησής του…
Η ίδια η ζωή παίρνει τις αποφάσεις και εκτελεί την
υλοποίησή τους….
Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που μια δημοτική αρχή αδυνατεί
να παρακολουθήσει τις εξελίξεις της πραγματικότητας….
