Πριν κάτι δεκαετίες ένας φίλος μου είχε πει ότι την «Παναγία» εύκολα την λες αλλά δύσκολα την παίρνεις πίσω.
Δεν πρέπει να μοιραζόμαστε την φιλία του με τον Αλέξη Τσίπρα, διαφορετικά στην πορεία του στην εξουσία θα είχε αποφύγει τις ανέμελες παπαριές που σήμερα βρίσκει μπροστά του.
Παράδειγμα οι δηλώσεις του Μάρτιου του 2016 για τον Τραμπ και τις ιδέες που εκπροσωπεί και το κακό που θα μας βρει αν γίνει πρόεδρος. Για τις οποίες κάποιος αμερικανός δημοσιογράφος, προφανώς βαλτός από την ΝΔ, την διεθνή αντίδραση και την λέσχη Μπίλντεμπεργκ, ζήτησε από τον Τσίπρα να πάρει θέση.
Είναι οι στιγμές που ξεχωρίζουν τους επαναστάτες από τις φλωρούμπες.
Ο Τραμπ δεν άφησε τον Τσίπρα να απαντήσει. Τέντωσε το πηγούνι έτσι όπως μόνο αυτός, η Ζωή και ο Μπενίτο μπορούν και είπε in mock anger.
«Μακάρι να το ήξερα πριν την ομιλία μου».
Εκείνη τη στιγμή μπροστά από τα μάτια του Τσίπρα πρέπει να πέρασε η ζωή του Τσε. Οι μέρες στην Σιέρα Μαέστρα, οι αγώνες στην Κεντρική Αμερική, ο θάνατος από τα όπλα της CIA στην Βολιβία. Μετά πρέπει να έπαιξε άλλο έργο. Το Μαξίμου, οι βόλτες με το πρωθυπουργικό τζετ, η πρωθυπουργική ζωή. Το δεύτερο έμοιαζε καλύτερο.
Ο Τσίπρας το συμμάζεψε. Μίλησε για την αξία της δημοκρατίας και της ελευθερίας που γεννήθηκε στην Ελλάδα, ότι είναι μια βασική αξία που διατρέχει την κουλτούρα και την αμερικάνικη παράδοση και ότι ο Τραμπ είναι συνεχιστής αυτών των αξιών.
Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που το «κουλτούρα» και το «Τραμπ» έμπαιναν στην ίδια πρόταση.
Η κανονική συνέχεια κανονικά θα ήταν η έμπρακτη εφαρμογή του δόγματος Hanns Johst «Όταν ακούω την λέξη κουλτούρα βάζω το χέρι μου στο περίστροφο».
Ο PotUS όμως ήταν σε γενναιόδωρο mood. Συνέχισε να κοιτάζει το άπειρο σε πόζα Μπενίτο έχοντας κάνει την καλή πράξη της ημέρας, να μην ντύσει τον δικό μας στα πορτοκαλιά.
Εκτός όμως από την αρχή της Παναγίας, υπάρχει και το αξίωμα της τζάμπα μαγκιάς. Ορίζει ότι η μαγκιά του μαγκίτη είναι αντιστρόφως ανάλογη από την απόσταση από τον μαγκιζόμενο.
Το αξίωμα αποδείχθηκε χθες όταν ο νουνεχής Διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, αναφερόμενος στη συνάντηση Τσίπρα – Τραμπ και την πορεία στο Πολυτεχνείο είπε
«Είναι αυτονόητο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φωνάζει στην πορεία του Πολυτεχνείου «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Η πορεία αυτή έχει συγκεκριμένο μήνυμα. Έχουμε συγκεκριμένη θέση για το θέμα και δεν την αλλάζουμε. Το σύνθημα κατά των Αμερικανών στο Πολυτεχνείο αναφέρεται σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα συνομιλούμε σήμερα με τις ΗΠΑ».
Αφού άλλο να μιλάς με τον Τραμπ στην Αμερική και να τον λες συνεχιστής των αξιών της δημοκρατίας και της ελευθερίας και άλλο να τα λες στην Αθήνα. Άλλο ότι μερικές αρχές παραμένουν σταθερές. Όπως η έλλειψη πολιτικής μόρφωσης.
Μην γνωρίζοντας το όνομα του κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ, ο Ζαχαριάδης όταν αναφέρθηκε στις συναντήσεις του Τσίπρα με ξένους ηγέτες είπε «Ο Πρωθυπουργός συναντάται με ομολόγους του, με τον Κινέζο, με τον Γάλλο τον κ. Μακρόν, με τον κ.Πούτιν». Λίγο καλύτερο από το «συναντήθηκε με τον Κινέζο, τον πωστονλένε» ή «όταν είδε τον κ. Κινέζο».
Με το ταξίδι να φτάνει στο τέλος του στα πρακτικά η Ελλάδα πήρε την δήλωση του Τραμπ «Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα παρέχει ιδανικές ευκαιρίες για επενδύσεις». Η Αμερική τη δήλωση του Τσίπρα ότι η Σούδα θα αναβαθμιστεί – κάτι για το οποίο δεν είπε ότι αγωνιζόταν από την εποχή της ΚΝΕ – και 2,4 δισ. για την αναβάθμιση των F16.
Περισσότερες λεπτομέρειες για την αναβάθμιση το πρωί της Κυριακής στην εβδομαδιαία εκπομπή του Πάνου Καμένου στην ΕΡΤ, Αρετή και Τόλμη. Μαζί με εικόνες από το ταξίδι του θωρηκτού Αβέρωφ που ταξίδεψε στην Θεσσαλονίκη. Πιθανόν για να αναβαθμιστεί.
Αντώνης Πανούτσος
