Του Αντώνη Πανούτσου
Στους ρωμαϊκούς θριάμβους ο στρατηγός παρήλαυνε επάνω σε τέθριππο άρμα συνοδευόμενος από τον στρατό, τους αιχμαλώτους πολέμου και τα λάφυρα που είχε φέρει από την εκστρατεία. Στην μία πλευρά του δαφνοστεφανωμένου στρατηγού βρισκόταν ο ηνίοχος. Στην άλλη ένας σκλάβος που του ψιθύριζε memento mori. Ενθυμήσου ότι είσαι θνητός. Εάν στο καλάμι που έχει καβαλήσει ο Νίκος Παππάς υπήρχε χώρος για έναν σύντροφο να του ψιθυρίζει κάτι ανάλογο, δεν θα είχε ζήσει τον πολιτικό θάνατο της περασμένης Τετάρτης. Όταν με την απόρριψη του νόμου του για τις δημοπρασίες των αδειών των καναλιών από το ΣτΕ ο Παππάς δημιούργησε την μεγαλύτερη πολιτική κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ από την μέρα που ανέλαβε την εξουσία.
Το αποτέλεσμα για τον Νίκο Παππά ήταν το επάρατο σουλουμπουντρούμ στους χρόνους όταν για να το σώσει είπε «ο διαγωνισμός που εμείς διοργανώσαμε έφερε 255 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο, στα επόμενα δύο χρόνια». Μία νέα γραμματική είχε γεννηθεί. Ο αόριστος μέλλοντος που κάποιος έχει κάνει κάτι που θα κάνει στο μέλλον.
Τέτοια προσπάθεια δεν θα μπορούσε να γίνει παρά για ιερό σκοπό. «Η επιστροφή της ήδη καταβληθείσας πρώτης δόσης στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών και εμποδίζει την πρόσληψη 4.000 νοσηλευτών που θα στελέχωναν άμεσα τα δημόσια νοσοκομεία» είπε η Ολγα Γεροβασίλη. Ξεπερνώντας την λεπτομέρεια ότι οι δημοπρατήσεις ήταν μνημονιακή υποχρέωση, η εικόνα 15 χιλιάδων παιδιών και 4.000 νοσηλευτών που σαν στρατός φαντασμάτων θα λέει «είμαστε εδώ επειδή μας έφερε το ΣτΕ» μπορεί να λυγίσει και την πιο σκληρή φιλελέ καρδιά.
Και ό,τι δεν λυγίζει από την γυναικεία ευαισθησία της Γεροβασίλη λυγάει μπροστά στην επαναστατική ορμή του Παύλου Πολάκη. Ο οποίος λεπτά μετά την ανακοίνωση της απόφασης του ΣτΕ με τον νουνεχή λόγο του ανέβασε ανάρτηση στο facebook. Απόσπασμα στο οποίο έχει διατηρηθεί η αυθεντική γραφή Πολάκη:
AdTech Ad
«Οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν με δικαστικά πραξικοπήματα .
Όπως και με το διώξιμο των εργολάβων που έβγαλε το ΣΤΕ παράνομο και ψηφίσαμε αλλο νόμο που το επεκτείναμε σε όλο το δημοςιο τομέα ,όπως με το Γιαννοπουλο που τον ξαναγύρισαν στο Κεελπνο και τον ξανά διώξαμε ,ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ .
Εμεις ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ».
Η στρατηγική είναι σαφής. Μπορεί να ονομαστεί και νομοθετική τακτική Γιαννόπουλου, από τον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ στον οποίο δοκιμάστηκε. Βγάζει ένα νόμο η Βουλή. Ο νόμος πάει στο ΣτΕ που τον απορρίπτει. Η Βουλή ξαναψηφίζει νόμο. Τον ξαναστέλνει. Το ΣτΕ τον ξαναπορρίπτει. Η Βουλή τον ξαναστέλνει. Κάποια στιγμή το ΣτΕ ζαλίζεται, γκαστρώνεται, κάτι τέλος πάντων παθαίνει και τον περνάει. Δικαίωση της νομοθετικής πολιτικής και του δόγματος «Εμείς ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ».
Οι λαϊκοί αγώνες δεν έχουν τέλος. Ιδιαίτερα όταν γίνονται εναντίον ταξικών εχθρών όπως το ΣτΕ. Κάτι που ξέρουν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες. Όπως η πασιονάρια του ΣΥΡΙΖΑ Αντζι Σαμίου που με tweet προέτρεψε τον Aλέξη Τσίπρα να συνεχίσει την μάχη εναντίον της Κόπρου του Αυγία ότι για τα επόμενα 3 αλλά για τα επόμενα 30 χρόνια. Αφού σημειώσω η αναφορά στο ΣτΕ σαν «Κόπρος του Αυγία» είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη να προσθέσω ότι τέτοιοι 30ετείς αγώνες δεν πρέπει να διακόπτονται από τυπικές λεπτομέρειες όπως οι εκλογές. Οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν από δικαστικά πραξικοπήματα, που λέει ο Πολάκης. Τα πραξικοπήματα όμως καταργούν δικαστήρια, που λέω εγώ.
liberal.gr
