Άσχημα τα νέα, όταν κλείνει ένα τόσο μεγάλο πανεπιστήμιο, αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Το διάσημο αμερικάνικο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, μετά από 380 χρόνια ζωής (ιδρύθηκε το 1636) ανακοίνωσε πως κλείνει άμεσα μέσα στις επόμενες ημέρες.
Το πανεπιστήμιο έζησε έντονους κλυδωνισμούς και ανασφάλεια για το μέλλον του πριν λίγο καιρό, λόγω της δημοσίευσης του άρθρου «Σας γαμώ το Χάρβαρντ» στην «Αυγή»
Μετά από εκείνο το άρθρο οι διοικούντες το πανεπιστήμιο σκέφτηκαν σοβαρά το κλείσιμό του, αφού όταν μια εφημερίδα σαν την «Αυγή» σε γαμεί, πώς να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου;
Σεβόμενο όμως τους 49 νομπελίστες του (160, αν μετρήσουμε και τους αποφοίτους του Χάρβαρντ που πήραν το Νόμπελ χωρίς πια επισήμως να σχετίζονται με αυτό) το πανεπιστήμιο έκανε μια προσπάθεια να προχωρήσει. Ζήτησε μάλιστα συγνώμη από τους φοιτητές του και υποσχέθηκε να βελτιώσει την εικόνα του στα μάτια των αρθρογράφων της «Αυγής».
Δυστυχώς, το καινούργιο χτύπημα που δέχτηκε πριν λίγες μέρες, ήταν το τελειωτικό, αφού ενάντια στο Χάρβαρντ μίλησε και ο παγκοσμίου φήμης άνθρωπος του πνεύματος Λάκης Λαζόπουλος
Για την ακρίβεια, δεν μίλησε απλώς. Ελύσσαξε, που λέμε και στην Κρήτη. Και έγραψε:
«Έρχονται τα παιδιά του Χάρβαρντ, που οι φάτσες τους μοιάζουν περισσότερο να έχουν τελειώσει το Χάλβα-ρντ, όλα αυτά τα καλομαθημένα που έμαθαν να βρίζουν τους αυτοδημιούργητους, και απαιτούν με θράσος, αλαζονεία, με μίσος στα πρόσωπα τους, με αυτά τα πρόσωπα τα αλλοιωμένα από τα πούπουλα και τα μαξιλάρια… αυτές οι μούρες, σαν τα πατημένα αχλάδια».
Είναι, βεβαίως, μια μεγάλη στιγμή στην παγκόσμια Ιστορία, αυτή η στιγμή που ο Λάκης Λαζόπουλος επιτέλους βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Που μας λέει πόσο φελλοί, πόσο θρασύτατοι, κακοί άνθρωποι και προπαντός άσχημοι!!! είναι οι δεκάδες νομπελίστες και όλοι οι υπόλοιποι κορυφαίοι παγκοσμίως επιστήμονες που βγάζει το Χάρβαρντ, όπως και οι 20000 φοιτητές που έχει κάθε χρόνο.
Κάποιος έπρεπε να σταθεί απέναντί τους για να τους πει ότι έχουν μούρες σαν πατημένα αχλάδια, και είμαστε τόσο περήφανοι που έχουμε στην Ελλάδα τον Λάκη για να το κάνει.
Ας σταματήσω λίγο την πλάκα για να ομολογήσω πόσο λάθος είχα κάνει, πριν λίγο καιρό.
Όταν είχα γράψει το κείμενο «Ο άνθρωπος που τερμάτισε το κόμπλεξ» για εκείνο το άρθρο στην «Αυγή» δεν πίστευα ότι υπήρχε κι άλλος πάτος. Ο Λάκης Λαζόπουλος απέδειξε πόσο λάθος έκανα.
Αν αποφασίσει κανείς να δει το κείμενό του σοβαρά, πραγματικά δεν ξέρει από πού να το πρωτοπιάσει:
Από την ψευδαίσθηση μεγαλείου; – «Όλοι οι άλλοι υπηρετούν τον Μητσοτάκη», γράφει, «κι εγώ ακόμα απροσκύνητος».
Ο μόνος καθαρός άνθρωπος στην χώρα, ο Λάκης!
Από το σύνδρομο του κυνηγημένου; «Θα το λέω και το ξαναλέω γνωρίζοντας το κόστος. Θα αμολήσουν και πάλι τους άπειρους εντεταλμένους τους», γράφει.
Αλήθεια, ποιος έχει κυνηγήσει ποτέ τον κ. Λαζόπουλο, εδώ και δεκαετίες;
Ποιες διώξεις έχει υποστεί, και δεν τις έχει πάρει κανένας χαμπάρι;
Εκτός αν εννοεί ότι θα βγουν διάφοροι να τον κράξουν στο Ίντερνετ.
Μάλλον δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι κράξιμο τρώνε όλοι οι προπαγανδιστές, οποιουδήποτε κόμματος, και ο ίδιος είναι ένας κοινός προπαγανδιστής εδώ και χρόνια. Και δεν έχω αμφιβολία ότι κάποιοι απ’ όσους τον κράζουν πιθανόν να πληρώνονται από αντίπαλα κόμματα.
Το ότι το ίδιο, με αποδείξεις πλέον, κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ (υπέρ του οποίου μας πρήζει), έχοντας ως υπαλλήλους ανθρώπους που πληρώνονται για να βρίζουν την αντιπολίτευση στο Ίντερνετ, το έχει ακουστά;
Όμως τα πραγματικά επικίνδυνα κομμάτια του κειμένου του Λαζόπουλου δεν είναι αυτά που δείχνουν ότι θεωρεί τον εαυτό του έναν αλύγιστο μύθο της σημερινής Ελλάδας.
Τα πραγματικά επικίνδυνα κομμάτια είναι άλλα.
Το πρώτο, ότι στο κείμενο ορίζει τους εχθρούς της χώρας.
Η χώρα μας τελικά, αν δεν το ξέρατε, έχει πολύ λίγους εχθρούς. Τρεις μόνο. Τον Μητσοτάκη, τον Βενιζέλο και τον Σόιμπλε.
Αυτοί φταίνε για όλα. Ακόμα και οι ακροδεξιοί όλης της Ευρώπης είναι, συγκριτικά, αθώες παιδούλες!! μας λέει ο Λαζόπουλος (τους έβαλε κι αυτούς στην κολυμπήθρα και τους ξέπλυνε).
Το δεύτερο, και ίσως το χειρότερο απ’ όλα, είναι αυτό που γράφει, δήθεν αθώα και συμπονετικά:
«Έβγαλε ο πατέρας λεφτά κάποια στιγμή στη ζωή του, σε άλλες εποχές, έρχεται σήμερα το παιδί άνεργο στην χειρότερη, με 400 € στην καλύτερη, και με 1000 € αν είσαι καλοπληρωμένος, να πληρώσει με τα λεφτά αυτά νοίκι ξανά στο σπίτι που έζησε και μεγάλωσε». Σωστά είναι αυτά που γράφει για το παιδί.
Πάμε λίγο στον πατέρα;
Πώς τα έβγαλε ο πατέρας τα λεφτά; Κρέμονταν από τα κλαδιά στα δέντρα έξω από το σπίτι του, ή μήπως τα έβγαλε επειδή το χρήμα που κυκλοφορούσε άφθονο στη χώρα ήταν ΔΑΝΕΙΚΟ; Μήπως τα λεφτά που έβγαλε «κάποια στιγμή» ο πατέρας είναι κομμάτι από τα λεφτά που έρχεται να πληρώσει εις το πολλαπλάσιο τώρα το παιδί του (μαζί με τα λεφτά βέβαια για μίζες, Ολυμπιακούς Αγώνες, κλπ);
Τα εκατομμύρια Ευρώ που έβγαλε ο ίδιος ο Λαζόπουλος (και όπως μάθαμε από τα ρεπορτάζ τα έχει στείλει στο εξωτερικό), από το Mega και από τα θέατρα που γέμιζε χάρη στο ταλέντο του, θα ήταν εξίσου πολλά αν η χώρα δεν δανειζόταν με τρελούς ρυθμούς; Μήπως αν ζούσε με βάση τις δυνάμεις της θα ήταν πολύ-πολύ λιγότερα;
Ο εντελώς χωμένος μέσα στο μιντιακό οικονομικό πάρτι Λάκης βρίζει τους νομπελίστες του Χάρβαρντ, μόνο και μόνο για να βγάλει το άχτι του για τον Μητσοτάκη, που σπούδασε εκεί.
Τι να πω, αν είχα μαλλιά θα τα τραβούσα.
Το τρίτο, το κήρυγμα μίσους που κάνει, και ο βαθύς ρατσισμός του.
Οι «κακοί» είναι όσοι φοράνε γραβάτα (οπότε ο Αλέξης που ποτέ δεν φοράει, είναι καλός, μας λέει πολύ προσεκτικά). Και όσοι φοράνε γραβάτα είναι, μας λέει, ξιπασμένοι αστοί και μιζαδόροι. Όλοι. Τέλος. Άπαξ και φόρεσες γραβάτα είσαι κάθαρμα.
Καλύτερα να είσαι ακροδεξιός και να κυνηγάς καημένους πρόσφυγες, παρά να φοράς γραβάτα!
Και το τέταρτο, όλη αυτή η βλαχοκακόμοιρη αντίληψη που προσπαθεί να περάσει γράφοντας πεντακάθαρα ψέματα.
Ότι τάχα στο Χάρβαρντ δεν γνωρίζουν τον Αριστοφάνη! – ενώ το Harvard University Press εκδίδει τα θεατρικά του έργα και στα τμήματα Θεάτρου και Κλασικής Φιλολογίας τον διδάσκουν.
Ότι τα παιδιά του Χάρβαρντ τάχα είναι μόνο πλουσιόπαιδα που βρίζουν τους αυτοδημιούργητους! – ενώ στην πραγματικότητα αν μια οικογένεια έχει χαμηλό εισόδημα (μικρότερο από $ 65000 το χρόνο) και το παιδί της είναι άριστο, μπαίνει στο Χάρβαρντ τζάμπα!
Και το 90% των οικογενειών που δεν είναι φτωχές, ούτε πλούσιες, πληρώνουν για δίδακτρα των παιδιών τους στο Χάρβαρντ όσο θα πλήρωναν σε δίδακτρα και σε οποιοδήποτε δημόσιο πανεπιστήμιο – αρκεί βέβαια ο φοιτητής να είναι τόσο άριστος ώστε να γίνει δεκτός. Το ίδιο ισχύει για άριστους μεταπτυχιακούς φοιτητές από το εξωτερικό – παίρνουν υποτροφίες που καλύπτουν τα δίδακτρα και τα έξοδά τους.
Αλλά όσα δεν φτάνει η αλεπού, βγαίνει στο Αλ Τσαντίρι και τα βρίζει με ατέλειωτα ψέματα.
Πολυχρόνης Κουτσάκης
