Αλέξη ...τον ήπιαμε!

Φαίνεται πως το Φθινόπωρο του 2016 επιβεβαιώνει τα πλέον απαισιόδοξα σενάρια για την πορεία της κυβέρνησης και το χρόνο που της έχει απομείνει σε σχέση με την παραμονή στην εξουσία.

Όσοι πιστεύουν πως αρκεί ο ζήλος της καρέκλας και τα οφέλη της νομής της εξουσίας για να μείνει μια κυβέρνηση εκεί, κάνουν λάθος. 

Η ανοχή της κοινωνίας είναι που ορίζει τη μακροημέρευση ή όχι της κάθε εξουσίας.


Η ανοχή επιτυγχάνεται είτε με την πειθώ και τη γοητεία, είτε με το φόβο.

Από τη στιγμή που μια κυβέρνηση μετέρχεται του φόβου, μετρά μέρες (επειδή κάποιοι παίρνουν τις εκφράσεις τοις μετρητοίς να διευκρινίσω πως μπορεί να είναι και μήνες…).



Οι εκβιασμοί της δικαιοσύνης με «ροζ» σκάνδαλα και το λουκέτο στα κανάλια είναι δείγματα χρήσης του φόβου ως μέσου επιβολής.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δέχεται ισχυρά πλήγματα και βρίσκεται εγκλωβισμένη σε όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει. Βρισκόμαστε ακόμη στο μέσον του Φθινοπώρου και οι υπόλοιποι δύο μήνες μέχρι το τέλος του έτους δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποδειχτούν καλύτεροι από τους προηγούμενους.

Τουναντίον, η φθορά δεν έχει κορυφωθεί ακόμη…

 Σε μερικούς μήνες με την πορεία που έχουν τα πράγματα σήμερα, η κυβέρνηση στις δημοσκοπήσεις θα αγωνίζεται για τη δεύτερη θέση και όχι για να μειώσει τη διαφορά με τον πρώτο.

Ο ανασχηματισμός που θα επιχειρηθεί τις επόμενες μέρες δύσκολα μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα στην οικονομία και την κοινωνία. Αν αλλάξεις τάσια στις ρόδες και χερούλια στις πόρτες, ενός ακινητοποιημένου σαράβαλου χωρίς μηχανή, αυτό δεν πρόκειται να πάρει μπρος, να κινηθεί και να τερματίσει..

Το μέλλον των κυβερνήσεων του κ. Τσίπρα ήταν προδιαγεγραμμένο πριν καταλάβει την εξουσία και αυτό επιβεβαιώθηκε στο πρώτο εξάμηνο του 2015.

Κέρδισε ενδεχομένως την ειλικρινή ή όχι εύνοια των δανειστών αλλά ποτέ δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη των αγορών, δηλ. των οικονομικά ενεργών Ελλήνων και ξένων που θα μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο.


Μοιραία η απόδραση σαν καλύτερη λύση ήταν και παραμένει θέμα χρόνου…

capital.gr