η ταυτότητά μας

η ταυτότητά μας

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Ταξίδι ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο


Χρονογράφημα: Τάκης Δημητρακόπουλος

Να΄μαστε πάλι . Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν βρήκα το κωδικοποιημένο μήνυμα τού παράξενου παλιού μου φίλου .
 Είχε σχεδιάσει ένα βέλος πού έδειχνε προς τη δύση μέθοδος του παλιά . Έτσι ακλουθώντας τις... οδηγίες του πήρα τον δρόμο . Ηλιόλουστο τί κι αν ήταν ψυχρό το πρωινό . 
Βοριάς με την ατμόσφαιρα καθαρή έλεγε ακόμη κι όταν ήταν φανερό πώς κρυώνει κι ας μην το ομολογούσε . 
Τον βρήκα εύκολα αλλά το σκηνικό ήταν διαφορετικό . 


Ο καφές συντροφιά και αμαρτία παλιά σιγόβραζε στο ίδιο πάντα αλουμινένιο μπρίκι .
 Έκλεισε το μπλοκ ζωγραφικής πού είχε επάνω στο παλιό καβαλέτο και με καλημέρισε .
Καφέ ρώτησε τάχα και γέμισε το φλιτζάνι . Το τσιγάρο ήταν η δεύτερη χωρίς ερώτηση προσφορά . 
Ανάψαμε και μείναμε σιωπηλοί απολαμβάνοντας εναλλάξ .
Γύρισε προς το μέρος μου και με ρώτησε μάλλον για να με αιφνιδιάσει .
Πού χάθηκες τόσον καιρό,είπε και γέλασε . Θα φύγω τον απείλησα τάχα , εκτός κι αν μού δείξεις τί ζωγράφισες .
 ΕΕΕ όχι ακόμη έχουμε καιρό είπε και ρούφηξε βαθειά τον καπνό Μείναμε αμίλητοι ώρα πολύ ,ώσπου στο δεύτερο η το τρίτο τσιγάρο έσπασε τη σιωπή .
Πάω να φέρω ξύλα για την φωτιά είπε και σηκώθηκε . Στο δεύτερο μόλις βήμα γύρισε . 

Μην ανοίξεις το μπλοκ είπε σε αυστηρό τόνο .
Ξεμάκρυνε χωρίς να περιμένει απάντηση .
Επέστρεψε λίγο μετά κρατώντας λίγα ξερόκλαδα στην αγκαλιά του .
Σκάλισε τη φωτιά και άνοιξε το μπλοκ . 


Ορίστε περίεργε μού είπε . Ζωγραφισμένο με κάρβουνο είδα το όρος "Χτυπά" δεξιά του το φεγγάρι μισοκρυμένο στα σύννεφα .
 Αυτό είναι όλο , ρώτησα χωρίς να απαντήσει γύρισε το φύλο .
 Εδώ φαινόταν σαν να βγαίνει από την θάλασσα ο ήλιος . 
Γιατί μαυρόασπρο ρώτησα .
Τράβηξε το φύλο και το τοποθέτησε πλάι στο προηγούμενο .
 Θα μπορούσαν να είναι και τα δυό σχολίασα σιγά . Είναι . Είπε , ανάβοντας τσιγάρο .
 Μα όλα ασπρόμαυρα τα βλέπεις;;;... τον ρώτησα .
 Όχι βέβαια είπε απλώς αφήνω εσένα να τα χρωματίσεις . Έκανα μια γκριμάτσα εγώ πώς- ρώτησα .

 Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου αν μπορείς . 
Σ αυτή τη διαδρομή υπάρχουν όλα εκείνα τα χρώματα πού κανένας ζωγράφος δεν θα μπορέσει ποτέ να αποδώσει .
 Η διαδρομή από το άσπρο ως το μαύρο η αντιστρόφως αν προτιμάς είναι όλα της ζωής τα χρώματα .
 Έμεινα να τον κοιτάζω έκπληκτος .
Αυτό ήταν όλο συνέχισε . Κάνε το τσιγάρο σου είναι ώρα ... 
Φεύγουμε- τόλμησα να ρωτήσω .
 Όχι βέβαια δεν ήρθαμε μαζί .
 ήταν η απάντηση .
 Εσύ θα φύγεις ελπίζω παίρνοντας μαζί σου όσα είπαμε .
 Ώρες τώρα τριγυρίζουν λόγια και χρώματα στη σκέψη μου ταξιδεύω από το άσπρο στο μαύρο και πιστέψτε με ανάμεσα σε όλα τού κόσμου τα χρώματα ελάτε αν θέλετε μαζί μου στο ταξίδι .

Νασται όλοι καλά .



Υ.Γ .Θα με βρίσκετε και στο eviain Καλή όμορφη μέρα σε όλους