η ταυτότητά μας

η ταυτότητά μας

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Ο μεγαλύτερος δυνάστης


Του Τάκη Δημητρακόπουλου

Καλημέρα… δηλαδή ας πω καλή …άγρια τσιπουροποσία χτες … όχι αυτήν δεν θα σας την πω όταν το οινόπνευμα θολώνει το μυαλό φεύγεις και τότε αλίμονο έρχονται εικόνες που σε σέρνουν σε μονoππάτια στενά και δύσβατα . 
Ένα τέτοιο ταξίδι θέλω να σας περιγράψω .

 Ο χώρος ένα γκρίζο δωμάτιο φωτισμένο απ το αχνό φώς μιας σόμπας πετρελαίου απέναντι της ο φίλος εκείνος από τα παλιά χωρίς το ξεθωριασμένο μπερέ στο κεφάλι και με τα μάτια καρφωμένα σε ένα παλιό ρολόι τοίχου εκείνα με το εκκρεμές μού έγνεψε να καθίσω αμίλητος στην παλιά ψάθινη καρέκλα κοντά στην σόμπα ανάμεσα μας το μικρό τραπέζι καφέ η τσίπουρο ρώτησε -πριν απαντήσω χάθηκε πίσω από την πόρτα πού οδηγεί στην μικρή κουζίνα γύρισε γρήγορα με μια μικρή καράφα δύο ποτήρια κι ένα πιάτο, δύο τρείς ελιές δυό φλούδες παστουρμάς πού τον αγαπάει όχι όμως όσο κάτι μικρά πράσινα ηφαίστεια πιπεριές τουρσί γέμισε τα ποτήρια κεράστηκε και μού πρόσφερε άφιλτρο τσιγάρο . 

Ρούφηξε με πάθος τον καπνό και σήκωσε το ποτήρι γεια μας είπε και ήπιε με μια ελιά στο χέρι μού έδειξε το ρολόι το εκκρεμές ταξίδευε μονότονα οι δείκτες τραβούσαν βαριεστημένα τον ίδιο πάντα δρόμο ακλουθώντας τον ρυθμό τικ τακ τικ τακ .
Σε έψαχνα μού είπε μέρες τώρα ήθελα να μιλήσουμε .
 Έμεινε για λίγο σιωπηλός και ακίνητος και μετά από μια βαθειά ρουφηξιά καπνού μού είπε δείχνοντας μου το ρολόι . 

Ίδιο σχεδόν σαράντα χρόνια παλιό αλλά επίμονο περιμένω την ημέρα πού θα κουραστεί και θα σταματήσει φαίνεται όμως πώς δεν ήρθε ακόμη η ώρα του .

Στο μεταξύ ο λεπτοδείκτης είχε αρχίσει να ανεβαίνει .
 Τότε παρατήρησα πώς ο ωροδείκτης ήταν ακίνητος ακριβώς στην δωδεκάτη ένα δυό λεπτά πριν φτάσει εκεί ο λεπτοδείκτης κύλησε διέγραψε αντίστροφα τον κύκλο και πήρε πάλι το δρόμο τικ τακ τικ τακ . 
Το εκκρεμές συνέχιζε κι αυτό χωρίς προορισμό έλα τού είπα άφησε τούς γρίφους παλιό αγαπημένο του παιχνίδι... Εντάξει απάντησε γελώντας .
Πες ότι θέλησα να σού δείξω την ματαιότητα τού χρόνου τίποτα δεν κινείται τίποτα δεν αλλάζει εκτός αν εσύ η εγώ το θελήσεις . Κέρασε στα ποτήρια σηκώθηκε και ανοίγοντας την πόρτα της εξόδου μού είπε καληνυχτίζοντας με . 
Ο χρόνος αυτός είναι ο μεγαλύτερος δυνάστης το σκέπτομαι ώρες και θαρρώ πώς έχει δίκιο .



Καλή Εβδομάδα