Θα σας πω ένα παραμύθι

Θα σας εξιστορήσω μια φανταστική ιστορία για το πώς μπορούσε να εκμεταλλευτεί ένας διευθυντής μεγάλης υπηρεσίας του ελληνικού κράτους την ιδιότητά του για προσωπικό όφελος και εις βάρος της ελληνικής πολιτείας και των Ελλήνων πολιτών

Απιστία νούμερο Άλφα) Βγαίνει πρόγραμμα επιδότησης μιας δράσης και δίνονται δέκα άδειες στην (π.χ. στην Εύβοια)… Οι οκτώ στις δέκα είναι συγγενικών προσώπων του διευθυντή

Απιστία νούμερο Βήτα) Εντοπίζεται παραβάτης που κλέβει την υπηρεσία και προσπαθεί να «λαδώσει»τους ελεγκτές για να μην πληρώσει πρόστιμο.. Οι ελεγκτές αρνούνται αλλά τα «παίρνει» ο Διευθυντής και η υπόθεση κουκουλώνεται

Απιστία νούμερο Γάμα(τα) [με μεγάλα γράμματα] 
Ο διευθυντής οδηγώντας υπηρεσιακό αυτοκίνητο βλέπει μια κοπέλα που του «γυαλίζει»…

Προσπαθεί να της πιάσει κουβέντα και αυτή τον αγνοεί…

Την ακολουθεί με το αυτοκίνητο και πάει και πέφτει πάνω στο δικό της…. 

Βγαίνει έξω της πιάνει κουβέντα της δίνει την κάρτα του (Διευθυντής τάδε) και τη διαβεβαιώνει ότι θα αναλάβει να φτιάξει στο ακέραιο το τρακαρισμένο αυτοκίνητό της…. 

Φυσικά θα πληρώσει η ασφαλιστική εταιρεία του υπηρεσιακού ενώ εάν οδηγούσε το δικό του δεν θα το έκανε αυτό..

Συμπέρασμα: Σε μια χώρα που θα συνέβαιναν τέτοια πράγματα θα ήταν λογικό οι πολίτες της να ψηφίζουν ένα ναζιστικό κόμμα ιδιαίτερα δε εάν ο εν λόγω διευθυντής ήταν ακλόνητος επί όλων των κυβερνήσεων