η ταυτότητά μας

η ταυτότητά μας

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού



Πρέπει να κρύβεις μέσα σου μεγάλο απόθεμα αμοραλισμού για να εκτοξεύεις τόσο βαριές κατηγορίες εναντίον κάποιου που μέχρι πρότινος ήταν πολιτικός σου φίλος και συνεταίρος.



Όμως, όταν πρόκειται για τον Πάνο Καμμένο, τίποτα δεν είναι αξιοπερίεργο. Για να πετύχει την πολιτική του επιβίωση, δεν ορρωδεί προ ουδενός.



Ξαφνικά, ο κ. Καμμένος θυμήθηκε ότι η τέως πρόεδρος της Βουλής «έθαψε» μια δικογραφία για εξοπλιστικά, στην οποία αναφέρονταν τα ονόματα πρώην υπουργών Αμυνας . Για να υπονοήσει ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι περίπου διαπλεκόμενη.

Αν πιστέψουμε
όσα ο ίδιος λέει, η κυρία Κωνσταντοπούλου παρέλαβε αυτήν τη δικογραφία από τον αρμόδιο εισαγγελέα στις 21 Ιανουαρίου. Βεβαίως, αυτό είναι αδύνατον, διότι οι εκλογές έγιναν στις 25 Ιανουαρίου και εκείνη έγινε Πρόεδρος της Βουλής μερικές μέρες αργότερα. Ας το παραβλέψουμε, ίσως έκανε λάθος στην ημερομηνία, αλλά είναι ένα δείγμα για το πόσο επιμελής είναι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ όταν κάνει δημόσιες καταγγελίες.

Όπως προκύπτει από τα πρακτικά του Κοινοβουλίου, η τέως πρόεδρος ανακοίνωσε την παραλαβή της δικογραφίας στις 24 Φεβρουαρίου στην Ολομέλεια, με την επισήμανση ότι, για να προχωρήσει η διερεύνηση, χρειάζεται να υποβληθεί πρόταση κατηγορίας από 30 βουλευτές.
Ερώτημα πρώτον: Γιατί ο κ. Καμμένος δεν συνεννοήθηκε με τον κυβερνητικό του εταίρο, τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να βρεθούν οι 30 βουλευτές και να διατυπωθεί αυτή η πρόταση; Γιατί σιωπούσε επί έξι μήνες;



Ερώτημα δεύτερον: Αφού ο κ. Καμμένος είδε ότι η πρόεδρος της Βουλής «κουκούλωνε» την υπόθεση, όπως λέει ο ίδιος εκ των υστέρων, γιατί δεν φρόντισε να της το υπενθυμίσει; Μάλιστα, ο ίδιος την υποδέχθηκε με παράτες και μουσικές στο υπουργείο του . Άραγε, της είπε κάτι; Κι αν η κυρία Κωνσταντοπούλου συνέχιζε να «κρύβει» την δικογραφία, γιατί δεν το κατάγγειλε αλλά περίμενε την προεκλογική περίοδο για να το «θυμηθεί»;



Τα πράγματα είναι απλά.


Ο κ. Καμμένος ανέσυρε αυτήν την υπόθεση για δύο λόγους:

Για να πλήξει την τέως Πρόεδρο, η οποία αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και εντάχθηκε στο αντίπαλο κόμμα της Λαϊκής Ενότητας. Θέλει έτσι (ο Καμένος) να βοηθήσει τον συνεταίρο του Αλέξη Τσίπρα, στον οποίο η Κωνσταντοπούλου προκαλεί μεγάλη πολιτική (και πιθανότατα εκλογική) ζημιά.
Για να διασωθεί ο ίδιος εκλογικά, καθώς βλέπει ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το κόμμα του να καταποντίζεται και να μένει εκτός Βουλής. Κάνει ανούσιο ντόρο, για να διασωθεί. Παλιά του τέχνη…

Η κυρία Κωνσταντοπούλου μπορεί να κριθεί και μάλιστα σκληρά τόσο για την -ορισμένες φορές προκλητική- συμπεριφορά της, όσο και, κυρίως, για τις πολιτικές της θέσεις (εξωπραγματικές απόψεις και ενέργειες για το χρέος, υπέρ της δραχμής κ.ά), που αποτελούν κίνδυνο για τη χώρα.

Αλλά γι’ αυτά δεν μιλάει ο κ. Καμμένος, διότι μέχρι πρότινος ταυτιζόταν απολύτως μαζί της. Και θυμήθηκε ότι είναι «διαπλεκόμενη», όταν εκείνη βρέθηκε απέναντί του και απέναντι στον συνεταίρο του.

Πρόκειται για αποκρουστική μέθοδο πολιτικής αντιπαράθεσης, που αποβλέπει στη σπίλωση του αντιπάλου.

Το γεγονός ότι μέχρι πρότινος ήταν σε αγαστή συνεργασία και ξαφνικά ο ένας ανακάλυψε (εκ των υστέρων και μέσα στην προεκλογική περίοδο) πόσο «ύποπτα» έδρασε η άλλη, δείχνει το μέγεθος του πολιτικού αμοραλισμού του τέως υπουργού Άμυνας, ο οποίος κάνει τα πάντα για να διασώσει την καρέκλα του.

Γ.Καρελιάς
protagon