η ταυτότητά μας

η ταυτότητά μας

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Τσίπρας πάει να χάσει με κάτω τα χέρια…



Θα περιμένω και τα debate να δω την εικόνα του Αλέξη Τσίπρα και το αν θα επιχειρήσει να επιδείξει οποιαδήποτε ζωντάνια και δυναμική, ωστόσο η αίσθηση που δημιουργείται είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει σχεδόν… παραιτηθεί.

Σα να έχει ήδη πάρει απόφαση την ήττα.


Η πλαδαρή εικόνα του κατά την προεκλογική περίοδο με αποκορύφωμα τη ΔΕΘ, το προφίλ… τύπου Κακομοίρογλου, η απουσία οποιασδήποτε θέσης, τα μπρος πίσω και οι παλινωδίες ανάμεσα σε λεονταρισμούς αυτοδυναμίας, η άρνηση συμμαχιών αλλά με ανοιχτά ορισμένα «παραθυράκια» δείχνουν πλήρη απουσία σοβαρής στρατηγικής. Όπως και η ρητορική του, τα συνθήματα περί νέου και παλιού, το κενό προτάσεων, η εσκεμμένη διγλωσσία. Και όλα αυτά από έναν πολιτικό που το κύριο όπλο του ήταν η εικόνα του, η δυναμική που εμφάνιζε και η επικοινωνιακή ικανότητα.

Ο κ. Τσίπρας
θυμίζει ορισμένες φορές άνθρωπο που έχει «αδειάσει». Που βρίσκεται σε φάση κατάρρευσης και συνειδητοποιεί σιγά σιγά ότι η εξουσία έφυγε μέσα από τα χέρια του και βρίσκεται ένα βήμα πριν την ταπεινωτική ήττα. Γιατί ταπεινωτική ασφαλώς θα είναι ενδεχόμενη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές. Γιατί μιλάμε για ένα κόμμα που πριν από οκτώ μήνες είχε κερδίσει τις εκλογές με διαφορά 8,5 μονάδων! Και πάει να χάσει από έναν υπηρεσιακό αρχηγό της ΝΔ!

Και δεν αποτελεί άλλοθι η διάσπαση Λαφαζάνη και η φυγή της Αριστερής Πτέρυγας. Δεν επαρκούν για να δικαιολογήσουν την κάλυψη της διαφοράς. Τι νομίζετε δηλαδή, ότι τα στελέχη που έφυγαν κουβαλούσαν τόσο μεγάλη εκλογική δύναμη; Πώς δηλαδή βρέθηκε στο 36% ο ΣΥΡΙΖΑ. Με ψήφους αριστερών; Ή μήπως με ψηφοφόρους προερχόμενους κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και ακόμη και τη Νέα Δημοκρατία; Ψηφοφόρους δηλαδή που δεν έχουν καμία σχέση με τη συνθηματολογία του κ. Λαφαζάνη ή της κυρίας Κωνσταντοπούλου. Αυτούς τους ψηφοφόρους, που συνήθως κινούνταν εκατέρωθεν του πολιτικού Κέντρου, είναι που χάνει μαζικά πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ. Και γι” αυτό κινδυνεύει να βρεθεί χαμηλότερα και από εκεί όπου είχε βρεθεί η Νέα Δημοκρατία τον περασμένο Ιανουάριο.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν φλερτάρει με την εκλογική ήττα γιατί του έφυγε ο Λαφαζάνης. Κινδυνεύει με κατάρρευση γιατί έχει κοροϊδέψει την μεσαία τάξη και τους προοδευτικούς πλην όμως όχι αριστερούς ψηφοφόρους που τον πίστεψαν. Οι οποίοι νιώθουν απηυδισμένοι από την ακατάσχετη μπουρδολογία της δήθεν διαπραγμάτευσης, τον εξευτελιστικό συμβιβασμό και την κατά συρροή κοροϊδία. Από τους σκεπτόμενους ανθρώπους που πέρα από την ψυχολογία και τα συνθήματα καταλαβαίνουν πλέον ότι η χώρα στην επτάμηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πήγε πολλά χρόνια πίσω.



Όχι γιατί
απέτυχε η διαπραγμάτευση. Αλλά γιατί σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας και της ζωής τους, η κυβέρνηση όχι απλά απέτυχε να δώσει λύσεις, αλλά αντίθετα επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση. Από το μεταναστευτικό και την επικίνδυνη ιδεοληπτική άγνοια της κυρίας Χριστοδουλίδου, μέχρι την Παιδεία όπου λίγες μέρες πριν αρχίσουν τα σχολεία υπάρχουν τεράστια κενά σε διδακτικό προσωπικό και τις απίστευτες σταλινικές προτάσεις στην Υγεία. Για να μην αναφερθώ στην καραντίνα στην οποία μπήκε η χώρα και η καθημερινή συναλλακτική δραστηριότητα λόγω των capital controls…

Και μην υποτιμάτε διόλου αυτό που ορισμένοι σοβαροί αναλυτές εκτιμούν. Ότι ο… ΕΝΦΙΑ του κ. Τσίπρα θα είναι ο ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση. Εννοώντας ότι όπως ο Αντώνης Σαμαράς έχασε κάθε πιθανότητα να κερδίσει τις επόμενες εκλογές μετά την γκάφα της επιβολής ΕΝΦΙΑ που εξόργισε πάνω από όλα τους ίδιους τους Νεοδημοκράτες, έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι θύμα της απίστευτης γκάφας να θεωρήσει ότι το 23% αφορούσε όσους στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο και όχι το σύνολο της κοινωνίας μέσω των φροντιστηρίων.

Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ήθελαν σαν τρελοί την ανέλιξή τους στην εξουσία. Και θα ήθελαν πολύ να την κρατήσουν. Όμως δεν μπορούν. Τους υπερβαίνει η άγνοια και η ανικανότητα. Και το φάσμα της ήττας αρχίζει πλέον να βαραίνει απελπιστικά. Και αυτό επιδρά και στην ψυχολογία του επικεφαλής τους. Ο οποίος όμως δεν υπήρξε ποτέ πραγματικός ηγέτης…

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
capital.gr