Μια σειρά λανθασμένων χειρισμών οδήγησαν στην απώλεια ενός μεγάλου
έργου για την Εύβοια που ήταν η δημιουργία Βιομηχανικής Περιοχής…
Οι επενδυτές είχαν συζητήσει και συμφωνήσει με το
συνεταιρισμό της Αυλίδας για την αγορά του χώρου στη Ριτσώνα, ο οποίος είχε
οριοθετηθεί και είχε προταθεί στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Αυλίδας.
Κάποιοι όμως μονίμως διαφωνούντες και αρνητές οποιασδήποτε
προοπτικής ανάπτυξης είχαν επιστρατεύσει μέχρι και την Γενική Γραμματέα του
υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ κ Καραβασίλη η οποία υπαγόρευε αυτό που της έλεγαν…
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΒΙΠΕ είχε συρρικνωθεί στο ελάχιστο
μόνο και μόνο για να χωρέσουν οι χημικές βιομηχανίες που βρίσκονται στο Βαθύ.
Οι κακές γλώσσες λένε ότι στην ιστορία απώλειας του έργου
ενεπλάκη και ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος Κλέαρχος Περγαντάς επειδή σε
κοντινή απόσταση ορισμένοι φίλοι του διέθεταν χτήματα και δεν ήθελαν να
απαξιωθούν…
Πρόκειται όμως για κάτι που δεν μπορεί να αποδειχθεί όπως και
το γεγονός ότι δεν προχώρησε η ΒΙΠΕ Ριτσώνας προωθούσε τα συμφέροντα άλλων
ιδιωτικών ΒΙΠΕ του Μυτιληναίου ή του Στασινόπουλου στη Θίσβη Βοιωτίας….
Ο Αντιπεριφερειάρχης Εύβοιας Θανάσης Μπουραντάς ,κάποια
στιγμή –και πριν την οριστική ρήξη στη σχέση τους- είχε ρωτήσει τον Κλέαρχο
Περγαντά «αν έχει βάλει το χέρι του» στο θέμα της Ριτσώνας αλλά το είχε αρνηθεί…
Ο ίδιος ο Θανάσης Μπουραντάς δεν φάνηκε να έχει πειστεί από την απάντηση που
έλαβε τότε καθώς μερικές φορές ο τρόπος διατύπωσης της άρνησης υποδηλώνει
κατάφαση…
Όταν αναφερόμαστε σε φίλους του Περιφερειάρχη στην περιοχή
μιλάμε για τους γνωστούς επιχειρηματικούς παράγοντες που διαθέτουν χώρους
διασκέδασης των νέων, κουμπαριές με πάλαι ποτέ υψηλά ιστάμενα πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ
και γνωρίζουν τον Κλέαρχο από τα φοιτητικά τους χρόνια κάνοντας παρέα στα
αμφιθέατρα ο ένας ως γιος προύχοντα της Αυλίδας και ο άλλος ως γόνος πολιτικής
οικογένειας της Λιβαδειάς με πατέρα δήμαρχο και μεγάλη ακίνητη και κινητή
περιουσία…
Πρόκειται για την ίδια πάστα ανθρώπων που ανήγαγαν την άσκηση
πολιτικής στο επίπεδο των δημοσίων σχέσεων και η προσφορά τους στον τόπο
περιορίζεται στο να κάνουν κριτική επί παντός του επιστητού και κατά πάντων, μέσω
δελτίων τύπου ή επιστολών σε εφημερίδες παραβλέποντας κάθε φορά να κρίνουν τον εαυτό τους!!!!!
