Γράφει: Ευαγγελία Μιμίκου
Η ώρα που οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν πολιτική ηγεσία σε εθνικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο πλησιάζει.
Τώρα είναι, όσο ποτέ άλλοτε, επιτακτική η ανάγκη για ριζική «ανατροπή» του βραδυκίνητου, διεφθαρμένου Κράτους, για αποκομματικοποίηση του Δημοσίου, για ριζική αλλαγή και αναβάθμιση του απαξιωμένου, παρηκμασμένου, παρωχημένου και αναποτελεσματικού πολιτικού συστήματος, για ανάπτυξη και ευημερία σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα.
Τώρα είναι, όσο ποτέ άλλοτε επιτακτική η ανάγκη για αξιοκρατία, διαύγεια, διαφάνεια στην πολιτική (Γενική Κυβέρνηση-Κεντρική Εξουσία) και στο Κράτος, για πάταξη της διαφθοράς και εξυγίανση του δημόσιου τομέα και βίου, για διεκδίκηση ίσων ευκαιριών για παιδεία, υγεία, εργασία, για ισονομία, για καλή νομοθέτηση, για κοινωνική δικαιοσύνη και ισοπολιτεία.
Η δύναμη της κοινωνίας κρύβεται στη δύναμη που κρύβει ο καθένας από μας μέσα του, χωρίς να τη γνωρίζει και αναδύεται όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι. Και τότε, γίνεται ορμή, κινητήριος μοχλός διεκδίκησης και αγώνα για όλα τα πιο πάνω ζητούμενα για μας τους Έλληνες, αυτονόητα και δεδομένα για όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου.
Και ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Η δύναμη αυτή είναι το ηθικό πλεονέκτημα των πολιτών που αρνούνται πια να ανέχονται όλα τα παραπάνω, που θέλουν μια καλύτερη ζωή, ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους και τη χώρα, που δεν θέλουν να ξενιτευτούν, των πολιτών που θέλουν επιτέλους να ακουσθούν χωρίς να φωνάζουν και να κραυγάζουν.
Και οι πολίτες αυτοί που θέλουν επιτέλους να ακουσθούν χωρίς να κραυγάζουν είναι πολλοί, είναι ο επαγγελματίας που υπηρετεί (δικηγόρος, μηχανικός, λογιστής κ.λ.π.) στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού και κάνει ευσυνείδητα και χωρίς «εκπτώσεις» τη δουλειά του, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και όχι των «συμφερόντων», είναι οι υπάλληλοι στις παραπάνω υπηρεσίες, που αρνούνται να παρακάμψουν το νόμο, είναι όσοι εργάζονται στον δημόσιο τομέα ευσυνείδητα, ήσυχα και αποτελεσματικά και δέχονται τα ειρωνικά σχόλια συναδέλφων τους, διότι χαλάνε «την πιάτσα», είναι οι γιατροί που δεν παίρνουν «φακελάκι» και με αυτοθυσία εκτελούν τα καθήκοντά τους, είναι οι επαγγελματίες και οι βιοπαλαιστές που αντικρύζουν τα καταστήματά τους να καίγονται και να καταστρέφονται από τους «γνωστούς άγνωστους» χωρίς να τιμωρείται κανείς, είναι οι γονείς, καθηγητές, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές, που αντιδρούν στις καταλήψεις των σχολείων, των Πανεπιστημίων, στις συνεχείς απουσίες καθηγητών, στα πολλά «κενά» στις ώρες διδασκαλίας, είναι οι φοιτητές που φοιτούν πραγματικά, που διαβάζουν, που παρακολουθούν τις παραδόσεις στα αμφιθέατρα και συμμετέχουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα ενεργά και με παρουσία και συμμετοχή, είναι οι δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων, που σε πείσμα της επικρατούσας αντίληψης, επιτελούν πραγματικό και ουσιαστικό έργο, είναι ο ελεύθερος επαγγελματίας που εργάζεται σκληρά, χωρίς πλάτες κομματικές και πετυχαίνει να αναδειχθεί με την αξία του, την δουλειά του και τα προσόντα του, είναι και ο απλός εργάτης που χάνει τη δουλειά του όχι γιατί είναι ανάξιος αλλά γιατί κάποιος άλλος έχει «μπάρμπα στην Κορώνη», είναι οι πολίτες που χωρίς δεύτερη σκέψη δίνουν χέρι βοηθείας σε πρόσφυγες, είναι και ο αστυνομικός, λιμενικός κ.λ.π. που δεν «τα παίρνει», αλλά κάνει με αυτοθυσία τη δουλειά του προσφέροντας τις υπηρεσίες του στην κοινωνία και στη χώρα, είναι ο πυροσβέστης που με τα ελάχιστα μέσα προσφέρει τις μέγιστες υπηρεσίες, είναι ο συνταξιούχος που βλέπει τους κόπους μιας ζωής να συρρικνώνονται και να απαξιώνονται, είναι όλοι εκείνοι οι πολίτες που βρίσκονται ανάμεσά μας και ασφυκτιούν, όμως δεν έχουν υψώσει το ανάστημά τους απέναντι σ’ αυτό το αναποτελεσματικό Κράτος και στο παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα, γιατί δεν βρίσκουν στήριγμα σε θεσμούς, φορείς ή πολιτικά κόμματα και αισθάνονται ότι είναι μόνοι τους. Όμως δεν είναι.
Όλοι αυτοί οι πολίτες είναι το ΗΘΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ της χώρας και πρέπει να αποκτήσουν «φωνή» στην Βουλή και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, διότι πιστεύουν ακράδαντα στους δημοκρατικούς θεσμούς και στην υγιή λειτουργία της δημοκρατίας, η οποία απαιτεί πολλή δουλειά, συγκλίσεις και όχι αποκλίσεις, συμβιβασμούς έντιμους και αποτελεσματικούς προς το συμφέρον της κοινωνίας των πολιτών και της χώρας και όχι στείρες αντιπαραθέσεις και αντιπαραγωγική κριτική.
Μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας και των αρχών που τη διέπουν, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να ενωθούν με τις φωνές αυτές, με το ηθικό πλεονέκτημα της χώρας, που είναι οι πολίτες της.
Αξίζουμε πολλά περισσότερα από αυτά που έχουμε και τα διεκδικούμε όλα.
Ευαγγελία Μιμίκου
Δικηγόρος Παρ'Αρείω Πάγω
Η ώρα που οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν πολιτική ηγεσία σε εθνικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο πλησιάζει.
Τώρα είναι, όσο ποτέ άλλοτε, επιτακτική η ανάγκη για ριζική «ανατροπή» του βραδυκίνητου, διεφθαρμένου Κράτους, για αποκομματικοποίηση του Δημοσίου, για ριζική αλλαγή και αναβάθμιση του απαξιωμένου, παρηκμασμένου, παρωχημένου και αναποτελεσματικού πολιτικού συστήματος, για ανάπτυξη και ευημερία σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα.
Τώρα είναι, όσο ποτέ άλλοτε επιτακτική η ανάγκη για αξιοκρατία, διαύγεια, διαφάνεια στην πολιτική (Γενική Κυβέρνηση-Κεντρική Εξουσία) και στο Κράτος, για πάταξη της διαφθοράς και εξυγίανση του δημόσιου τομέα και βίου, για διεκδίκηση ίσων ευκαιριών για παιδεία, υγεία, εργασία, για ισονομία, για καλή νομοθέτηση, για κοινωνική δικαιοσύνη και ισοπολιτεία.
Η δύναμη της κοινωνίας κρύβεται στη δύναμη που κρύβει ο καθένας από μας μέσα του, χωρίς να τη γνωρίζει και αναδύεται όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι. Και τότε, γίνεται ορμή, κινητήριος μοχλός διεκδίκησης και αγώνα για όλα τα πιο πάνω ζητούμενα για μας τους Έλληνες, αυτονόητα και δεδομένα για όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου.
Και ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Η δύναμη αυτή είναι το ηθικό πλεονέκτημα των πολιτών που αρνούνται πια να ανέχονται όλα τα παραπάνω, που θέλουν μια καλύτερη ζωή, ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους και τη χώρα, που δεν θέλουν να ξενιτευτούν, των πολιτών που θέλουν επιτέλους να ακουσθούν χωρίς να φωνάζουν και να κραυγάζουν.
Και οι πολίτες αυτοί που θέλουν επιτέλους να ακουσθούν χωρίς να κραυγάζουν είναι πολλοί, είναι ο επαγγελματίας που υπηρετεί (δικηγόρος, μηχανικός, λογιστής κ.λ.π.) στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού και κάνει ευσυνείδητα και χωρίς «εκπτώσεις» τη δουλειά του, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και όχι των «συμφερόντων», είναι οι υπάλληλοι στις παραπάνω υπηρεσίες, που αρνούνται να παρακάμψουν το νόμο, είναι όσοι εργάζονται στον δημόσιο τομέα ευσυνείδητα, ήσυχα και αποτελεσματικά και δέχονται τα ειρωνικά σχόλια συναδέλφων τους, διότι χαλάνε «την πιάτσα», είναι οι γιατροί που δεν παίρνουν «φακελάκι» και με αυτοθυσία εκτελούν τα καθήκοντά τους, είναι οι επαγγελματίες και οι βιοπαλαιστές που αντικρύζουν τα καταστήματά τους να καίγονται και να καταστρέφονται από τους «γνωστούς άγνωστους» χωρίς να τιμωρείται κανείς, είναι οι γονείς, καθηγητές, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές, που αντιδρούν στις καταλήψεις των σχολείων, των Πανεπιστημίων, στις συνεχείς απουσίες καθηγητών, στα πολλά «κενά» στις ώρες διδασκαλίας, είναι οι φοιτητές που φοιτούν πραγματικά, που διαβάζουν, που παρακολουθούν τις παραδόσεις στα αμφιθέατρα και συμμετέχουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα ενεργά και με παρουσία και συμμετοχή, είναι οι δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων, που σε πείσμα της επικρατούσας αντίληψης, επιτελούν πραγματικό και ουσιαστικό έργο, είναι ο ελεύθερος επαγγελματίας που εργάζεται σκληρά, χωρίς πλάτες κομματικές και πετυχαίνει να αναδειχθεί με την αξία του, την δουλειά του και τα προσόντα του, είναι και ο απλός εργάτης που χάνει τη δουλειά του όχι γιατί είναι ανάξιος αλλά γιατί κάποιος άλλος έχει «μπάρμπα στην Κορώνη», είναι οι πολίτες που χωρίς δεύτερη σκέψη δίνουν χέρι βοηθείας σε πρόσφυγες, είναι και ο αστυνομικός, λιμενικός κ.λ.π. που δεν «τα παίρνει», αλλά κάνει με αυτοθυσία τη δουλειά του προσφέροντας τις υπηρεσίες του στην κοινωνία και στη χώρα, είναι ο πυροσβέστης που με τα ελάχιστα μέσα προσφέρει τις μέγιστες υπηρεσίες, είναι ο συνταξιούχος που βλέπει τους κόπους μιας ζωής να συρρικνώνονται και να απαξιώνονται, είναι όλοι εκείνοι οι πολίτες που βρίσκονται ανάμεσά μας και ασφυκτιούν, όμως δεν έχουν υψώσει το ανάστημά τους απέναντι σ’ αυτό το αναποτελεσματικό Κράτος και στο παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα, γιατί δεν βρίσκουν στήριγμα σε θεσμούς, φορείς ή πολιτικά κόμματα και αισθάνονται ότι είναι μόνοι τους. Όμως δεν είναι.
Όλοι αυτοί οι πολίτες είναι το ΗΘΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ της χώρας και πρέπει να αποκτήσουν «φωνή» στην Βουλή και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, διότι πιστεύουν ακράδαντα στους δημοκρατικούς θεσμούς και στην υγιή λειτουργία της δημοκρατίας, η οποία απαιτεί πολλή δουλειά, συγκλίσεις και όχι αποκλίσεις, συμβιβασμούς έντιμους και αποτελεσματικούς προς το συμφέρον της κοινωνίας των πολιτών και της χώρας και όχι στείρες αντιπαραθέσεις και αντιπαραγωγική κριτική.
Μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας και των αρχών που τη διέπουν, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να ενωθούν με τις φωνές αυτές, με το ηθικό πλεονέκτημα της χώρας, που είναι οι πολίτες της.
Αξίζουμε πολλά περισσότερα από αυτά που έχουμε και τα διεκδικούμε όλα.
Ευαγγελία Μιμίκου
Δικηγόρος Παρ'Αρείω Πάγω