Γράφει ο: ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Ανεξάρτητα ποιοι παίρνουν τις τηλεοπτικές άδειες, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός έχει κάθε λόγο να επαίρεται γιατί επί των ημερών του- συνώνυμο του αφηγήματος «πρώτη φορά Αριστερά- οι «διαπλεκόμενοι» καναλάρχες πλήρωσαν πανάκριβα τη διαμονή τους στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης. Επιπλέον ο κ. Τσίπρας έχει κάθε δικαίωμα να υποστηρίζει-και είμαι βέβαιος ότι θα το κάνει στη ΔΕΘ- πως ταπείνωσε τους «ισχυρούς» καναλάρχες που τα προηγούμενα χρόνια ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις. Συνεπώς οι συμβολισμοί είναι υπέρ της κυβέρνησης. Άλλωστε στο συγκεκριμένο θέμα η κυβέρνηση έπαιξε εκ του ασφαλούς, μια και η κοινή γνώμη δεν τρέφει και τα καλύτερα των συναισθημάτων για τα media και δη τους «διαπλεκόμενους» ιδιοκτήτες τους.
Μέχρι εδώ όλα καλά για τη κυβέρνηση. Τα δύσκολα όμως είναι μπροστά και έχουν σχέση με την εγκυρότητα της δημοπρασίας. Επί παραδείγματι ένα από αυτά, όπως η έλλειψη ευρωπαϊκής πιστοποίησης του λογισμικού, αποτελεί σοβαρό λόγο που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση την όλη διαδικασία. Αλλά και πέραν αυτού υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα που αφορά τη δημοκρατία και το σεβασμό στους θεσμούς, καθώς και τη θέση της χώρας στην Ευρώπη. Αν βέβαια συμφωνήσουμε ότι η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ διακατέχεται από συναισθήματα φιλικά προς την Ευρώπη και τη δημοκρατία αστικού τύπου. Είναι προφανές ότι δεν θα συμφωνήσουμε. Και δεν θα συμφωνήσουμε γιατί εγκαίρως η κυβέρνηση φρόντισε να εκδηλώσει τα συναισθήματά της για τα «βοθροκάναλα», τη «δημοσιογραφική αλητεία» και να προχωρήσει σε δημοπράτηση σε έναν τομέα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με όρους κρατικού ελέγχου.
Προχώρησε λοιπόν σε μια δημοπράτηση, πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά και τα ελληνικά δεδομένα, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα η διαδικασία να διεξαχθεί ανοιχτά και για περισσότερες άδειες, εφόσον η κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά για την πολυφωνία και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και την εισροή χρημάτων στο δημόσιο ταμείο. Το γεγονός ότι επέλεξε να μετατρέψει τη δημοπρασία σε αστυνομικό μυθιστόρημα τύπου «Δέκα μικρών νέγρων», ταπεινώνοντας συγχρόνως και τους συμμετέχοντες, δείχνει ότι οι πραγματικές προθέσεις της είναι ο έλεγχος της ενημέρωσης μέσω της παραδειγματικής τιμωρίας. Τα υπόλοιπα περί διαφημιστικής πίττας και κάποιων άλλων επιχειρημάτων που αφορούν τον αριθμό των καναλιών που «αντέχει» η αγορά, έχουν σαφή ιδεολογικό στίγμα και προϊδεάζουν για τη γενικότερη στάση της κυβέρνησης έναντι της ελεύθερης οικονομίας και του μοντέλου λειτουργίας της αγοράς.
Είναι σαφές, εφόσον η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη και η κυβέρνηση δεν έχει προσβληθεί από «Μαδουρισμό», ότι το κράτος δεν έχει καμία δουλειά να υποκαθιστά τις ανεξάρτητες αρχές. Είτε πρόκειται για την ΕΛΣΤΑΤ, είτε για το ΕΣΡ όπως στην προκειμένη περίπτωση. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ πρέπει να αντιληφθεί ότι τον συντονισμό και την εποπτεία του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου δεν έχουν το κράτος. Δεν την έχει η κυβέρνηση και πολλώ δε μάλλον ο κ. Παππάς και ο κ. Κρέτσος. Δέχομαι ότι κάποτε έπρεπε να μπει τάξη και να υπάρξει ρύθμιση στον τηλεοπτικό χάρτη. Δεν μπορώ όμως να δεχθώ ότι στην εποχή της ιντερνετικής τηλεόρασης μιλάμε σοβαρά για κρατικό έλεγχο στην ενημέρωση επιστρέφοντας σε πρακτικές του περασμένου αιώνα.
Θα ήταν πιο έντιμο η κυβέρνηση, αφού όλα τα κάνει για «πρώτη φορά», να βγει ξεκάθαρα και να πει ότι κάποιοι σταθμοί και κάποιοι δημοσιογράφοι δεν συμπεριφέρονται όπως εκείνη θα ήθελε. Να μας πει ότι δεν αντέχει τη κριτική-ακόμα και την άδικη έστω και την υποβολιμαία- αντί να μας λέει ότι δεν «αντέχει» η αγορά περισσότερα από τέσσερα κανάλια. Ο κ. Τσίπρας δεν αντέχει να ακούει τα κανάλια και όχι η διαφημιστική πίττα δεν περισσεύει για περισσότερα από τέσσερα. Δηλαδή, για να μη τρελαθούμε τελείως, τα τέσσερα συν τα κρατικά θα μοιράζονται τη διαφημιστική πίττα ανεξάρτητα από τα ποσοστά τηλεθέασης; Ο κ. Κρέτσος θα παρεμβαίνει στις διαφημιστικές και θα τους συστήνει να μοιράζουν ισόποσα τη διαφήμιση στον πρώτο και στον τελευταίο; Με συγχωρείται αλλά αυτά δεν γίνονται ούτε στη Βενεζουέλα.
Κάτι τελευταίο: Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ είναι αυτό που είναι, για όσους έλληνες- σε πείσμα της προπαγάνδας- επιμένουν να σκέφτονται. Θυμίζουν οπισθοδρομική κομπανία. Οι άλλοι, όμως, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μήπως χρειάζεται να κάνουν αυτοκριτική για τα κενά και τις αδυναμίες που σήμερα εκμεταλλεύεται το κυβερνητικό ντουέτο; Γιατί αν σήμερα… Πάμε σαν άλλοτε, επιστρέφοντας στην εποχή που ο μακαρίτης ο Αρκουδέας κυνηγούσε τις κεραίες, έχουν κι αυτοί μερίδιο ευθύνης. Περισσότερα επί της οθόνης…
*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος
news247.gr
