Ούτε που τόλμησαν να ψελλίσουν κάτι για το ευρώ ή κατά της Γερμανίας οι ηγέτες του »ευρωπαϊκού Νότου» που μάζεψε ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην Αθήνα! Αυτό όμως δεν εμπόδισε του Γερμανούς να γίνουν έξαλλοι εναντίον του Γάλλιου προέδρου Φρανσουά Ολάντ και του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι. Όσο για τον Τσίπρα, το Βερολίνο τον »τιμώρησε» καλώντας τον να πάει στην γερμανική πρωτεύουσα για να συναντηθεί με τη Μέρκελ, ακριβώς την ημέρα που έλαβε χώρα η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Νότου!
Να αφήσει δηλαδή σύξυλους του καλεσμένους του και να τρέξει στο Βερολίνο για να του …τραβήξει το αφτί η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ! Πάντως μια …μπούρδα αποδείχτηκε αυτή η σύνοδος σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο της. »Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε τη συνοχή της Ευρώπης», είπε ακόμη και ο Αλέξης Τσίπρας στην εισαγωγική ομιλία του. Όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, στόχος της συνόδου που συγκάλεσε και στην οποία ανταποκρίθηκαν οι σοσιαλιστές Ολάντ και Ρέντσι ήταν »να ενώσει ακόμη περισσότερο την Ευρώπη και όχι να τη διαιρέσει». Αυτό δεν εμπόδισε, φυσικά, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να κάνει ένα δηλητηριώδες σχόλιο: »Όταν οι σοσιαλιστές συγκεντρώνονται, δεν προκύπτει κάτι έξυπνο τις περισσότερες φορές». Ο Σόιμπλε απαγόρευσε μάλιστα στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό της Ισπανία Μαριάνο Ραχόι να έρθει στην Αθήνα! Ο Ραχόι δεν ήθελε με τίποτα να εμφανιστεί ότι συμμετέχει στο υποτιθέμενο …»αντιγερμανικό μέτωπο» εναντίον του οποίου άφριζε ο γερμανικός Τύπος. Η Μάλτα και η Κύπρος, των οποίων οι δεξιοί πρωθυπουργοί ήρθαν στην Αθήνα είναι ασήμαντες σαν χώρες, ενώ η Ισπανία είναι πολύ σημαντική.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας ποντάρει σε …ψόφια άλογα! Αυτή τη στιγμή, ο Φρανσουά Ολάντ δεν φαίνεται να περνάει με τίποτα στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, όπου όλα δείχνουν πως θα αναμετρηθεί η Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Μετώπου με τον όποιο υποψήφιο του κύριου κόμματος της Δεξιάς. Όσο για τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, είναι άκρως αμφίβολο αν θα κερδίσει το δημοψήφισμα που θα οργανώσει τον Οκτώβρη ή τον Νοέμβρη, ίσως και αργότερα για να παραμείνει στην εξουσία μήπως και αρπάξει καμιά ευκαιρία να νικήσει -ένα δημοψήφισμα που ουσιαστικά καταργεί την απλή αναλογική και εισάγει μονίμως ως εκλογικό σύστημα της χώρας το πλειοψηφικό. Ο Αλέξης Τσίπας μπορεί να προωθεί με τον τρόπο αυτόν τη βελτίωση των σχέσεων με τους σοσιαλδημοκρατές ηγέτες και ενδεχομένως να μεταλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Είναι πολύ αμφιλεγόμενο, όμως, αν αυτή η πολιτική θα τους επιστρέψει να βελτιώσει πραγματικά την οικονομική κατάσταση του λαού μας, ιδίως των λαϊκών στρωμάτων. Εκείνος πάντως που κυριολεκτικά δεν είπε τίποτα μη τυχόν και δυσαρεστήσει του Γερμανούς ήταν ο Φρανσουά Ολάντ. »Σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται σήμερα στη Μεσόγειο». Ήταν η πιο …»βαρυσήμαντη» διαπίστωση που έκανε. Μια εξόφθαλμη αλήθεια δηλαδή που την κάνει και ο πιο άσχετος πολίτης. Προφανώς και μέσω της Μεσογείου έρχονται τα εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τις χώρες της Αφρικής που οι πολίτες τους αναζητούν καλύτερη τύχη, πλημμυρίζοντας την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία. Αλλού βρίσκεται πάντως η ουσία. Το δυστύχημα για τον ελληνικό λαό είναι η προσέγγιση του Αλέξη Τσίπρα με τη σοσιαλδημοκρατία δεν εδράζεται κατά κανένα τρόπο σε κάποια αριστερή βάση, έστω και οπορτουνιστική. Αντίθετα, βασίζεται πάνω σε καθαρά σοσιαλδημοκρατική βάση, άρα αντιδραστική. Αντί δηλαδή να τραβάει προς τα αριστερά τους σοσιαλδημοκράτες ο Αλέξης Τσίπρας, τον τραβούν αυτοί πολύ πιο προς τα Δεξιά. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που η σοσιαλδημοκρατία ψυχορραγεί στην Ευρώπη, ως δύναμη φιλολαϊκή σε κάποιο βαθμό.
Η τακτική του πρωθυπουργού παγιδεύει δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ και τον σπρώχνει προς τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση, αντί να μετατοπίζει προς τα αριστερά όλο το πολιτικό φάσμα μέσω της συμπόρευσης του με τη σοσιαλδημοκρατία. Με άλλα λόγια,ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται σταδιακά …»ΠΑΣΟΚ», δεν γίνονται »αριστερούλικα» κόμματα το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, ακόμη και η Ν.Δ.
ΠΡΙΝ
