Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 όταν ανέλαβε για πρώτη φορά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ η ζημιά που προκάλεσε στη χώρα υπολογίζεται περί τα 80-100 δισ. ευρώ.
Επιβλήθηκαν capital controls, οι τράπεζες έκλεισαν και όταν άνοιξαν χρειάστηκε να ανακεφαλαιοποιηθούν για τρίτη φορά με εξευτελιστικούς όρους και κυρίως ζημιά για το δημόσιο άνω των 25 δισ. ευρώ.
Το χρηματιστήριο για ένα μήνα έμεινε κλειστό, κάτι που δεν είχε συμβεί ούτε στον πόλεμο. Οι περισσότερες «κινδυνολογικές» προβλέψεις επαληθεύτηκαν.
Η στρατηγική της κυβέρνησης Τσίπρα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 συνίστατο στον εκβιασμό των ευρωπαίων με ρήξη και Grexit, προκειμένου να τους αποσπάσουμε διαγραφή του χρέους και ευνοϊκούς όρους δανεισμού για τη συνέχεια.
Με απλά λόγια αυτό που ζητούσαμε ήταν διαγραφή χρέους και συνέχιση δανεισμού προκειμένου το πελατειακό κράτος εδώ να συνεχίσει να καταβάλει συντάξεις και αργομισθίες 1.000 ευρώ με δανεικά και από χώρες που πληρώνουν συντάξεις και μισθούς 200-300 ευρώ.
Όλα αυτά καμουφλαρισμένα πίσω από λεζάντες για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αγώνα εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, κατοχικά δάνεια και δεν συμμαζεύεται…
Στην κυβέρνηση με επικεφαλής την ιδιόμορφη περίπτωση του Υπουργού των Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη υπολόγιζαν πως το κόστος ενός Grexit θα ήταν τεράστιο καθώς οι διεθνείς αγορές θα αντιδρούσαν με πανικό.
Όχι μόνο οι αγορές δεν αντέδρασαν με πανικό αλλά ο εκβιασμός έγινε με ενθουσιασμό αποδεκτός από μια μερίδα ευρωπαίων οι οποίοι με επικεφαλής τον κ. Σόιμπλε επιδίωκαν τον εξοστρακισμό της Ελλάδας από το κλαμπ των πλουσίων και ανεπτυγμένων χωρών.
Ο κ. Τσίπρας το καλοκαίρι του 2015 όταν αντίκρυσε ή του έδειξαν την άβυσσο που περίμενε τη χώρα και τις πιθανές συνέπειες ανέκρουσε πρύμναν και με τη βοήθεια σχεδόν σύσσωμης της αντιπολίτευσης έτρεξε και υπόγραψε το τρίτο μνημόνιο.
Αργότερα ο πρωθυπουργός είπε πως δεν είναι ψεύτης αλλά πως είχε αυταπάτες. Πιο αναλυτικός εμφανίστηκε ο κ. Δραγασάκης:
«Πιστεύαμε πως αν απειλούσαμε με έξοδο, οι Ευρωπαίοι θα τρόμαζαν. Αποδείχθηκε λάθος εκτίμηση. Πριν από 3 χρόνια μπορεί αυτό να ίσχυε, αλλά στο μεταξύ κι εκείνοι πήραν τα μέτρα τους. Προς έκπληξή μας ο κ. Σόιμπλε, πρότεινε αν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, να μας βοηθήσει κιόλας».
Βλέπε: Δραγασάκης: Πιστεύαμε ότι αν απειλούσαμε με Grexit, οι Ευρωπαίοι θα τρόμαζαν –Κάναμε λάθος
Η επανάληψη του λάθους
Αν και ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε πως η δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου θα ’πρεπε να έχει λήξει στις αρχές του 2016 βρισκόμαστε στις αρχές του 2017 και ακόμη δεν έχει κλείσει. Φαίνεται πως το 2016 η κυβέρνηση αποφάσισε να επαναλάβει το στρατηγικό εκβιασμό που απέτυχε στο πρώτο εξάμηνο του 2015 με διαφορετικούς όρους.
Έχοντας αλώσει στο εσωτερικό το κράτος και πολιορκώντας μέσω τραπεζών και αδειών τον τύπο προσπαθεί να στήσει σκηνικό σύγκρουσης και εκβίασης των ευρωπαίων.
Το μέσο εκβιασμού αυτήν τη φορά δεν είναι οι αγορές οι οποίες απέδειξαν πως θα εκλάβουν θετικά για το μέλλον του κοινού νομίσματος την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά τα εκλογικά σώματα της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη ορθώς πως στη Γαλλία και τη Γερμανία οι πολιτικές ηγεσίες θέλουν να πάνε στις εκλογές με το ελληνικό πρόβλημα κρυμμένο κάτω από το χαλί, επιχείρησε να ανασύρει το ελληνικό ζήτημα πάνω από το χαλί.
Είναι φανερό πως στην κυβέρνηση δεν διαβάζουν σωστά εκτός από τις αγορές ούτε τους συσχετισμούς δυνάμεων. Δεν αντιλαμβάνονται πως το ελληνικό μέγεθος είναι πολύ μικρό για να παίξει σημαντικό ρόλο στους συσχετισμούς δυνάμεων.
Στην κυβέρνηση κάνουν λάθος και το κάνουν σε μια πιο κρίσιμη συγκυρία κι από το πρώτο εξάμηνο του 2015. Το κάνουν σε μια περίοδο που υπάρχει ένα «τυφλό» σημείο στη δυτική συμμαχία που εγγυάται μεταξύ άλλων την ασφάλεια της χώρας. Μετά την εκλογή Τραμπ παρατηρείται ένα κενό και η πιθανότητα επαναπροσδιορισμού των όρων και των υποχρεώσεων των δυτικών συμμάχων. Αυτό σε μια περίοδο έξαρσης της επιθετικότητας από γειτονικές χώρες αυξάνει κατακόρυφα τους κινδύνους εμπλοκής σε περιπέτειες.
Αν η κυβέρνηση είχε εφαρμόσει έγκαιρα και σωστά μέτρα δεν θα χρειαζόταν τώρα να πάρει άλλα μέτρα όπως ζητάνε οι δανειστές. Τα νέα μέτρα ζητούνται γιατί βλέπουν την αποτυχία της εφαρμογής των προηγούμενων.
Έλλειμμα ηγεσίας…
Οι ενδείξεις συγκλίνουν στην επιβεβαίωση πως η κυβέρνηση δεν είναι ικανή να «διαβάσει» σωστά τις εξελίξεις. Η πολιτική εμπειρία είναι επιπέδου 15μελούς μαθητικού συμβουλίου, φοιτητικής παράταξης ή συντεχνίας ΔΕΚΟ. Το 1973 η Χούντα του Ιωαννίδη επιχείρησε το πραξικόπημα στην Κύπρο επειδή δεν διάβαζε σωστά τις εξελίξεις. Οι συνέπειες και για την ίδια τη χώρα και τον ελληνισμό ήταν σαρωτικές…
Η Ελλάδα όποτε έπαιξε σημαντικό ρόλο και επωφελήθηκε από τις διεθνείς εξελίξεις ήταν όταν είχε πολιτικές ηγεσίας που με διορατικότητα διάβασαν το διεθνές περιβάλλον και περίμεναν την καθοριστική στιγμή να τοποθετηθούν στην κατάλληλη πλευρά που έδινε τα καλύτερα ανταλλάγματα.
Έτσι πορεύτηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, έτσι φαίνεται πως αποφάσισε ο δικτάτορας Μεταξάς, έτσι πορεύτηκε η ηγεσία της χώρας μετά τον πόλεμο όταν κέρδισε την ισχυρή θέση εντός του ΝΑΤΟ και αργότερα της Ε.Ε.
Η χώρα όποτε προσπάθησε να απομακρυνθεί μετά τον πόλεμο από τους συμμάχους της το πλήρωσε ακριβά. Τέτοια περίπτωση είναι η άρνηση του δικτάτορα Παπαδόπουλου να διευκολύνει τη στήριξη του Ισραήλ από τη Δύση κατά τη διάρκεια των αραβοϊσραηλινών διενέξεων. Ακολούθησε η ανατροπή του Παπαδόπουλου από το δικτάτορα Ιωαννίδη και λίγο αργότερα η τραγωδία της Κύπρου.
Στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα φαίνεται πως κάτι μετράνε λάθος, σε σχέση με τη διαπραγματευτική ισχύ της χώρας και τη διατήρηση της διεθνούς θέσης της που με μεγάλο κόπο και θυσίες έχει κατακτηθεί στο παρελθόν.
Ας το παραδεχθούν και ας παραδώσουν την καρέκλα… γιατί είναι ηλεκτρική…
Του Κώστα Στούπα
capital.gr
