Ποιος δεν θυμάται ότι την δεκαετία του 1990 την εποχή που
άρχισε η αποβιομηχάνιση της Εύβοιας υπήρχε η δευτεροβάθμια εκπροσώπηση των συνδικαλιστών
της Εύβοιας που αποτελούσε τον πιο μάχιμο και σοβαρό κοινωνικό εταίρο του νομού;;;;…
Το εργατικό κέντρο της Εύβοιας είχε έντονη παρουσία στο κοινωνικό και πολιτικό
γίγνεσθαι, με δραστηριότητες που ξεπερνούσαν ακόμη και τα όρια ενός συνδικαλιστικού
οργάνου όπως η δημιουργία ενός από τους σημαντικότερους ραδιοφωνικούς σταθμούς
με πληθώρα δημοσιογράφων , εκπομπών και παρεμβάσεων στα τοπικά δρώμενα…..
Έκτοτε
κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι για να φθάσουμε σήμερα σε αυτό το κακέκτυπο του Θεσμού
που κάποτε έπαιξε κυρίαρχο ρόλο και αποτέλεσε πόλο παραγωγής πολιτικής για την
Εύβοια…..
Ποια είναι άραγε σήμερα η εικόνα του πάλαι ποτέ κραταιού θεσμού που
κάλυπτε το κενό του Επιμελητηρίου Εύβοιας (ήταν ανύπαρκτο ως θεσμός), της αιρετής
αυτοδιοίκησης (οι νομάρχες ήταν διορισμένοι), έκανε πολιτικές παρεμβάσεις και
αγωνιζόταν όχι μόνο για τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά και για την παραγωγή
έργου στο νομό, στο οδικό δίκτυο, στην εκπαίδευση , την υγεία κλπ…
Δυστυχώς το
εργατικό κέντρο Εύβοιας σήμερα που οι συνθήκες το απαιτούν περισσότερο από ποτέ
είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων…..
Μοιάζει με μια εφηβική παρέα της τρίτης
τάξης του λυκείου, που δημιουργεί καυγάδες από το πουθενά, κάνει καταλήψεις για
το τίποτα, πραγματοποιεί παρελάσεις για το χαβαλέ και κινητοποιείται άκομψα
άτσαλα και ανοργάνωτα….
Σήμερα το εργατικό κέντρο αδυνατεί να πραγματοποιήσει
ακόμα και μια γενική συνέλευση των μελών του από όπου θα παραχθούν χρήσιμα
πολιτικά συμπεράσματα κατόπιν μιας διεξοδικής πολιτικής κουβέντας….
Οι ανακοινώσεις
του, θυμίζουν έγγραφα εξοργισμένου δεκαπενταμελούς συμβουλίου και οι
παρεμβάσεις του σε μεγάλα ζητήματα του τόπου (διόδια Σχηματαρίου, νέο
Νοσοκομείο, οδικό δίκτυο κλπ) είναι ανύπαρκτες….
Ανικανότητα μέχρι και στο
σημείο να μην μπορούν να κλείσουν ένα ραντεβού με ένα υπουργό και να εκλιπαρούν
γιαυτό το λόγο βουλευτές και αυτοδιοικητικούς πραγματοποιώντας κατάληψη επί πολλές
ημέρες……
Για ένα ραντεβού με έναν Υπουργό!!!!!!
Το συμπέρασμα είναι απλό και αυτονόητο….
Άνθρωποι που δεν θα
μπορούσαν να διοικήσουν ούτε ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, ούτε ένα πολιτιστικό
σύλλογο γειτονιάς κλήθηκαν να σηκώσουν στις αδύναμες πλάτες τους το βαρύτερο
θεσμό της Εύβοιας…
Δεν αρκεί να μπορεί κάποιος να βγάλει βόλτα στους δρόμους της
Χαλκίδας πέντε σωματεία… πρέπει να μπορεί να κινητοποιήσει ολόκληρη την κοινωνία
της Χαλκίδας και να πάρει με το μέρος του (αφού έχει αποδεδειγμένα δίκιο)όλους τους
εκπροσώπους θεσμών και φορέων και κυρίως όλους τους πολίτες…..
Αλλά για να το
καταφέρει αυτό θα πρέπει να έχει κερδίσει το θαυμασμό και το σεβασμό τους και
κυρίως να δουλεύει αγόγγυστα για αυτό το σκοπό ….
Δυστυχώς όμως με αέρια δεν βάφονται
αυγά και κανένας από αυτούς που σήμερα εκπροσωπούν το εργατικό κέντρο δεν έχει
την εμβέλεια , το κύρος και τα προσόντα για να εκπροσωπήσει επάξια τους εργαζόμενους
του νομού….
Κρίμα διότι σήμερα το εργατικό κίνημα έχει μεγαλύτερη ανάγκη από
ποτέ ανθρώπους που να μπορούν να σταθούν επάξια στο πόστο τους!!!!!
