Έφυγε σήμερα τα ξημερώματα από τη ζωή ο Γιάννης Γκοσιμήδας
επι σειρά ετών συνεργάτης του Νομάρχη Εύβοιας και σημερινού δημάρχου Κύμης
Αλιβερίου..
Νοσηλευόταν με βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο σε Νοσοκομείο των Αθηνών..η
είδηση της απώλειάς του μας δημιούργησε μεγάλη θλίψη παρά το γεγονός ότι τα μηνύματα
που παίρναμε από τους γιατρούς δεν ήταν ευχάριστα..
Ο Γιάννης Γκοσιμήδας ήταν
μια τεράστια προσωπικότητα της Εύβοιας που είχε συνεισφέρει στην επίλυση μεγάλων
προβλημάτων του νομού αλλά και μικρών καθημερινών ζητημάτων χιλιάδων συμπολιτών
του…
Τόσο ως εργαζόμενος στη διεύθυνση μεταφορών και επικοινωνιών Εύβοιας όσο
και ως στενός πολιτικός συνεργάτης του Θανάση Μπουραντά είχε βάλει τη σφραγίδα
του σε πολλά μεγάλα έργα στο νομό.
Όταν ο Γεώργιος Γεννηματάς είχε έρθει στην Εύβοια μετά την
εκλογή της πρώτης Κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου είχε γίνει σύσκεψη με τον
τότε Νομάρχη και τους βουλευτές του νομού καθώς και με τα μέλη της Νομαρχιακής
Οργάνωσης για τη δημιουργία του ΕΣΥ και των Κέντρων Υγείας…
Παρών στη σύσκεψη
και ο Γιάννης Γκοσιμήδας που άκουγε τον τότε υπουργό να λέει «θέλω κάθε μονάδα
φροντίδας των ασθενών να απέχει το πολύ μισή ώρα από κάθε σημείο της Εύβοιας…
Το πρώτο μισάωρο είναι κρίσιμο για ένα ασθενή».. Κάποια στιγμή ο Γεννηματάς
χωρίς να απευθυνθεί σε κανένα από τους μεγαλοσχήμονες (βουλευτές, Νομάρχη) του τραπεζιού έκανε νόημα
στο Γιάννη Γκοσιμήδα..
Εκείνος έσκυψε πάνω από το αυτί του Γεννηματά και τον
άκουσε να του λεέι.. «μικρέ φτιάξε μου ένα σημείωμα για το που πρέπει να γίνουν
κέντρα υγείας»
Ο Γκοσιμήδας κάθισε όλο το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ,
ξενύχτησε και την άλλη μέρα το πρωί είχε έτοιμο το σημείωμα για το που πρέπει
να γίνουν οι μονάδες υγείας..
Έτσι ξεκίνησαν τα κέντρα υγείας στην Ιστιαία στο
Μαντούδι, στο Αλιβέρι και στον υπόλοιπο νομό… ¨όταν ξαναχρειάστηκε να γίνουν
διαδικασίες για τα ασθενοφόρα οχήματα του νομού κάλεσε όλους τους οδηγούς στην
τότε διεύθυνση συγκοινωνιών και τους είπε… «θα κάτσουμε εδώ μέχρι το βράδυ.. Δεν
θα φύγει κανένας μας αν δεν ετοιμαστούν όλα τα χαρτιά για τα ασθενοφόρα» Αυτός
ήταν ο Γιάννης Γκοσιμήδας…
Είχε βάλει τη σφραγίδα του παντού.. σε κάθε έργο και
σημαντικό ζήτημα του νομού… ¨έχοντας μείνει ορφανός (από μάνα) από πολύ μικρός
αρχικά έδινε την εντύπωση ενός σκληρού ανθρώπου αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι… ¨ήταν
σκληρός με τα λαμόγα και τους απατεώνες αλλά υπερασπιζόταν όποιον αδικούνταν
και τους αδυνάτους…
Λοιδορήθηκε και δέχτηκε επιθέσεις όσο κανένας άλλος αλλά κυρίως
από όσους πίστευαν ότι μπορούν να λειτουργούν έξω από θεσμικά πλαίσια και
νόμους..
Πριν πολλά χρόνια καθόταν σε ένα καφέ στην παραλία Χαλκίδας και είδε
την κόρη ενός συναδέλφου του που δούλευε σερβιτόρα να της μιλάνε άσχημα –
αισχρά και να την προσβάλουν την ώρα της
δουλειάς… την άλλη μέρα το πρωί φώναξε τον πατέρα της στο γραφείο και τον
παρότρυνε να ξεκινήσει τις διαδικασίες για να γίνει η κόρη του δασκάλα
οδήγησης….
Τα δικά του τα παιδιά δεν τα βοήθησε βολεύοντας τα στο δημόσιο αν
και θα μπορούσε γιατί δεν ήθελε να του καταλογίσει κανείς ότι χρησιμοποιούσε τη
θέση του για τον εαυτό του… ¨ήταν δίκαιος και σωστός ….
Ήταν στήριγμα για κάθε πολίτη που ζητούσε τη βοήθειά του
αλλά και κολώνα για την οικογένεια του που υπεραγαπούσε.. Λόγω της αδέκαστης
συμπεριφοράς του απέναντι σε ανθρώπους που δεν ήταν σωστοί στη δουλειά τους πολλοί τον θεωρούσαν
σκληρό αλλά δεν ήταν.
΄Ηταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος που γινόταν σαν ένα μικρό
παιδί όταν έπαιζε με τις τρείς εγγόνες του που υπεραγαπούσε…
Η μεγάλη του αδυναμία
ήταν η οικογένειά του…
Η σύζυγος του Κατερίνα επί δεκαετίες συνοδοιπόρος της ζωής
του, Τα παιδιά του Δώρα και Ηλίας και τα τρία του Κορίτσια (οι εγγονές του) που
μόλις τις κοίταζε έλαμπε ολόκληρο το πρόσωπό του.
Τον θυμάμαι πως δούλευε στη Νομαρχία και τι χειρισμούς έκανε
όταν κάποιοι προσπαθούσαν να ματαιώσουν το έργο του νέου διοικητηρίου..
Μέχρι
και στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε παραστεί και όταν ένας
από αυτούς που είχαν προσφύγει κατά του έργου του είπε να αποχωρήσει από την
αίθουσα ο Γκοσιμήδας με τη γνωστή παρησσία και το θάρρος της γνώμης του
ανταπάντησε.. αν βγω εγώ έξω θα βγεις και εσύ…
Δικαιώθηκε η προσπάθειά του και
είχε την αποδοχή και το σεβασμό των υπαλλήλων που συνεργάζονταν μαζί του στη
Νομαρχία…
Αυτοί που τον κατηγορούσαν ήταν μόνο οι επίορκοι, οι τεμπέληδες, και
οι κομματικοί κηφήνες….
Δέχθηκε σκληρές και άδικες επιθέσεις από δημοσιογραφίσκους
που έχουν κάνει τον εκβιασμό επάγγελμα και από κομματικά μιάσματα που είχαν
μπερδέψει την πολιτική με τα προσωπικά τους συμφέροντα…
Ωστόσο όταν οποιοσδήποτε είχε πρόβλημα πήγαινε στον κυρ
Γιάννη…
Αυτός να ξεμπλοκάρει τις δυσλειτουργίες από τη μεταφορά των μαθητών
μέχρι κάποιου υπαλλήλου την ιδιοτροπία που έτυχε να κοιμηθεί στραβά και δεν
είχε όρεξη να κάνει τη δουλειά του…. ¨ότι δεν μπορούσε να γίνει ή πήγαινε λάθος,
οι πολιτικοί αντίπαλοι το χρέωναν στο Γκοσιμήδα..
Ο Κυρ Γιάννης έφταιγε
κατ’αυτούς από τη δυσλειτουργία ενός
εργαζόμενου μέχρι την τρύπα του
όζοντος….
Κι όμως ούτε διαμαρτύρονταν ούτε απαντούσε ακόμα και σε αυτούς τους
ηλίθιους που έλεγαν ότι παίρνει δυο μισθούς, ότι κατέχει μια θέση που θα
μπορούσε να πάρει ένας νέος άνεργος και άλλα ευτράπελα..
Η θέση του Γκοσιμήδα
δεν ήταν θέση κάλυψης ανεργίας… ¨ήταν θέση που κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να
κατέχει και να εκπροσωπεί τόσο επάξια και τόσο αποτελεσματικά … ο ρόλος του
Γκοσιμήδα στη Νομαρχία της Εύβοιας, αργότερα στην Αντιπεριφέρεια και μετέπειτα
στο δήμο Κύμης Αλιβερίου, ήταν σαν το τόξο του Οδυσσέα…
Κανείς από τους
μνηστήρες δεν μπορούσε να λυγίσει….
Ο κύριος Γιάννης ήταν η εξαίρεση που
επιβεβαιώνει τον κανόνα…. ¨έναν κανόνα που λέει «ουδείς αναντικατάστατος»
¨έφυγε ένας άνθρωπος που είναι αναντικατάστατος
…
Νίκος Αγγελής
Υ.Γ. Για μένα ο κυρ Γιάννης ήταν ένα παράδειγμα προς μίμηση ενός
ανθρώπου που είχε τον τρόπο να αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη δυσκολία σαν ένα
απλό παιχνιδάκι… Ψύχραιμος ,αποφασιστικός, αποτελεσματικός, αεικίνητος.. Ήμουν
τυχερός που υπήρξα συνεργάτης του και έμαθα πολλά…¨ηταν ένα πραγματικό σχολείο
για όσους βρίσκονταν γύρω του… δεν θα τον ξεχάσω ποτέ…. Αιωνία του η μνήμη.
