Οι Τσίπρας, Τσακαλώτος και Σία έσειαν ως “επιτυχία” το “αντάλλαγμα” της Γερμανικής δέσμευσης για δήθεν μέτρα μείωσης του χρέους. Και λέμε δήθεν μέτρα διότι δεν αποτελούν ούτε ασπιρίνες για το μέγεθος του προβλήματος.
Όμως, ούτε καν σε αυτά τα μέτρα δεν ήταν διατεθειμένοι να δεσμευθούν Μέρκελ και Σόιμπλε ενώ ο Gabriel εκ μέρους των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών πούλησε ανέξοδα και εκ του ασφαλούς δημόσιες σχέσεις προς την Ελλάδα.
Πολύ περισσότερο όταν άκουγαν πολιτικούς στην Ελλάδα, όπως ο Στ. Θεοδωράκης, που ισχυρίζονταν, χωρίς κανένα δισταγμό, ότι το χρέος δεν είναι το μείζον πρόβλημα της Ελλάδας, πράγμα που συμμερίζονταν, χωρίς να το ομολογούν δημοσίως, όλοι, σχεδόν, οι μνημονιακοί κύκλοι στην χώρα.
Όλα έδειχναν ότι στο Eurogroup (22/5), από το οποίο, ούτως ή άλλως, δεν επρόκειτο να προκύψει τίποτα το θετικό, η Γερμανική πλευρά θα προσέφερε “τσάι και συμπάθεια” και μορφές χρονικής μετάθεσης οποιασδήποτε ρύθμισης για το χρέος όσο ανώδυνης και αν είναι για την ίδια και εντελώς ασύμφορη για την Ελλάδα.
iskra.gr
