Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι «όποιος σκέπτεται εκλογές είναι ανόητος, όποιος τις ζητάει δυο φορές ανόητος», έχει πολλές αναγνώσεις και ίσως όχι τόσο αθώες. Ειδικά αυτή η δήλωση περί εκλογών πάντως, μπορεί να συμπληρωθεί και με το ερώτημα: «και όποιος τις κάνει, τι είναι»;
Μπορεί ο Τσίπρας να το ρίχνει διαρκώς στην τρελή με την πολιτική του «κάνω το μαύρο άσπρο» σε όλα τα επίπεδα, όμως κάθε άλλο παρά αφελής ο ίδιος είναι. Γνωρίζει καλά ότι όλο αυτό το κατασκεύασμα που έχει στήσει θα σαρωθεί από την πραγματικότητα η οποία έρχεται καλπάζοντας από τα τέλη Αυγούστου: οι φόροι στο κόκκινο, οι δανειστές με απαιτήσεις που ούτε καν αυτός που τα έχει δώσει όλα δεν μπορεί πια να ικανοποιήσει, ο κόφτης ακονίζεται και θα μπει μπρος, χιλιάδες σπίτια ήδη βγαίνουν στο σφυρί…
Είναι λοιπόν νομοτελειακά δεδομένο ότι το τσουνάμι του Σεπτεμβρίου θα βάλει πλέον τέλος στους χορούς και στα πανηγύρια της κυβέρνησης, η οποία, επειδή το ξέρει, επιστρατεύει τώρα το άλλο χαρτί που είχε στο συρτάρι: τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Γιατί το κάνει; Πιστεύει ότι θα σύρει τη Γερμανία, που εν τω μεταξύ της τα έχει δώσει όλα, σε αυτή τη συζήτηση; Ασφαλώς όχι. Γελάνε στο Βερολίνο με μία κυβέρνηση πλήρους και απόλυτης υποταγής που τώρα υποτίθεται ότι σηκώνει κεφάλι… Ουδείς τους παίρνει στα σοβαρά.
Το κάνει επειδή βλέπει πια το τέλος να έρχεται. Και θέλει να έχει να λέει ότι γι αυτό θα τη ρίξουν οι δανειστές, επειδή δήθεν έβαλε μπροστά αυτές τις διαδικασίες και όχι επειδή τους τα έκανε όλα και τώρα είναι πλέον άχρηστη ως ανίκανη να εφαρμόσει αυτά που δέχθηκε.
Μπορεί να λέει αυτά που λέει, όμως, στην πραγματικότητα, ο Τσίπρας βλέπει ενδεχόμενο εκλογών και θέλει να κατέβει σε αυτές με κύριο χαρτί τις πολεμικές αποζημιώσεις και το αναγκαστικό δάνειο.
Αυτό το κόλπο στήνεται από χθες από την κυβέρνηση.
Είναι όμως άγαρμπο και προδήλως ανεπαρκές.
Και θα είναι το τελευταίο…
Γιώργος Μαλούχος
το Βήμα
