"Φοβούμαι ότι το ΠΑΣΟΚ
οδηγείται μαθηματικά στη διάλυση" είπε ο πρώην υπουργός δημόσιας Τάξης Μιχάλης
Χρυσοχοϊδης μιλώντας σε αθηναϊκό ραδιόφωνο..
Πολύ Φοβόμαστε ότι τόσο ο κ
Χρυσοχοϊδης όσο και άλλοι πρώην υπουργοί που έχουν εξελιχθεί σε δημοσίους υπαλλήλους
εξουσίας δεν έχουν αντιληφθεί ότι η διάλυση δεν βρίσκεται ante portas (προ των πυλών) αλλά έχει επέλθει εντός του «κινήματος»
ανεπιστρεπτί…
Τους λόγους τους εξήγησε ο
ίδιος λέγοντας:
«για να υπάρχει μία
πολιτική δύναμη πρέπει να έχει υποστηρικτές, ψηφοφόρους, ακροατήριο και κυρίως
πρέπει να εκφράζει τα συμφέροντα κάποιων κοινωνικών συμμαχιών. Φαίνεται ότι όλα
αυτά, αυτή τη στιγμή, δεν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι και αυτές οι προϋποθέσεις»
Και όντως είναι έτσι. Αυτή
τη στιγμή δεν υφίστανται οι λόγοι ύπαρξης ενός κόμματος για το ΠΑΣΟΚ..
Εκεί όμως
που έκανε λάθος ο κ Υπουργός –και κάνουν αρκετοί από το χώρο του- είναι για τους
λόγους που οδήγησαν στη συρρίκνωση….
¨Άρχισε να υποστηρίζει κάτι σχετικά με το ότι
δεν έπρεπε να μείνουμε εκτός κυβέρνησης, αλλά να προσπαθήσουμε εντός της να
κάνουμε έργο κλπ.κλπ.
Πως φαίνεται ότι βρίσκεται
απομονωμένος σε μια γυάλα χωρίς επαφή με την κοινωνία….
Αδυνατεί να καταλάβει
πως το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο και πως
το ίδιο θα συμβεί και με τη Νέα Δημοκρατία μετά τις επόμενες εκλογές(τουλάχιστον
με τη σημερινή της μορφή)
To ΠΑΣΟΚ απλώς συμπλήρωσε τις ημέρες και τα χρόνια ύπαρξής
του και ακολουθεί τη μοίρα της Ένωσης Κέντρου Του Γεωργίου Μαύρου το 1974….
Έχασε
τον συγκολλητικό ιστό του Ανδρέα Παπανδρέου που επιδρούσε στο κόμμα όπως ο Πατέρας
του Γεώργιος στην Ένωση Κέντρου…
Κόμματα και τα δύο χωρίς σαφή
ιδεολογικό προσανατολισμό με διαφορετικούς ανθρώπους στη σύνθεσή τους οι οποίοι
κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσαν ούτε καφέ να κάτσουν και να πιουν
μεταξύ τους .
Έκτοτε το κρατούσε συνδεδεμένο μόνο η εξουσία, καθώς στο διπολικό
διαμορφωμένο σύστημα εξουσίας της Ελλάδας όπου εναλλάσσονταν με τη Νέα Δημοκρατία
στην κυβέρνηση ήταν περίπου υποχρεωτικό πως μετά από μια ήττα ο ηττημένος θα
ξεκουραζόταν για μια θητεία και θα καλούνταν να ξανακυβερνήσει την επόμενη….
Το
ίδιο βεβαίως ισχύει και για την τοπική κοινωνία της Χαλκίδας και της Εύβοιας όπου
τα στελέχη του δεν είχαν ποτέ κοινό σημείο επαφής είτε σε επίπεδο
κοινοβουλευτισμού είτε αυτοδιοίκησης.
Το θέμα είναι ότι πολλοί ακόμη και σήμερα
που το ΠΑΣΟΚ έχει διαλυθεί συνεχίζουν να επιμένουν στη διατήρηση του κόμματος
σφραγίδα λες και πρόκειται για πολιτιστικό σύλλογο γειτονιάς…
Το επίσης δυσάρεστο
είναι πως αν συνεχισθεί η άσκοπος αυτή προσπάθεια ανάστασης του κομματικού πτώματος
απλώς θα εξελιχθεί πολιτικά όχι σε ένωση κέντρου του Γεωργίου Μαύρου αλλά σε
ΚΟΔΗΣΟ του Γιάγκου Πεσμαζόγλου…
Ένα κόμμα που έπαιξε κυρίαρχο
ρόλο στη μεταπολίτευση και στην δημιουργία της σύγχρονης Ελλάδας έπαψε να υφίσταται..
Ο ρόλος και η προσφορά του, τα λάθη και οι παραλείψεις του θα κριθούν από τον
ιστορικό του μέλλοντος και όχι σήμερα κάτω από το θολό συναισθηματικό πρίσμα
των συνεπειών της κρίσης…
Στην παρούσα φάση πάντως οφείλουμε να του εκφωνήσουμε
ένα καλό επικήδειο ( ο αποθανών δεδικαίωται) και όχι να προσπαθούμε να του κάνουμε
τεχνικές ανάνηψης!
Ν.Α.
