Όταν ένας δημοσιογράφος εκφράζει μια πολιτική θέση κάνοντας
ένα πολιτικό σχόλιο για ένα πρόσωπο δεν οφείλει να τον πάρει τηλέφωνο για να
τον ρωτήσει την άποψή του…
Οφείλει να του τηλεφωνήσει όταν κάνει ρεπορτάζ και πρέπει
να διασταυρώσει στοιχεία και απόψεις εμπλεκομένων στο θέμα…
Σε ένα πολιτικό
σχόλιο για κάποιο πολιτικό πρόσωπο τον
καλείς στο τηλέφωνο μόνο όταν θέλεις να πάρεις φιλοδώρημα, μπαξίσι, λιλί,
μπικικίνια, παραδάκι, κασέρι, μπερντέ, φράγκα κοινώς χρήματα….
Εμείς δεν παίρνουμε κανένα τηλέφωνο όταν θέλουμε να
διατυπώσουμε μια πολιτική κρίση για τη δημόσια παρουσία ενός πολιτκού….
Δεν σχολιάζουμε
ποτέ την προσωπική ζωή κανενός ή τις σεξουαλικές του προτιμήσεις (εξαιρούνται
οι παιδόφιλοι τους οποίους δεν τους συγχωρούμε εφόρου ζωής ακόμα και αν την
έχουν γλιτώσει από τη δικαιοσύνη)
Δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτικές πεποιθήσεις κανενός…
¨έχουμε
πρόσωπα που εκτιμούμε απεριόριστα από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας, του Πασοκ, της
Αριστεράς…
Πολιτικάντηδες, λαϊκιστές, ανίκανοι και ψεύτες υπάρχουν παντού…
Αυτό
που κρίνουμε είναι πολιτικές πρακτικές και συμπεριφορές… όχι πολιτικές
προτιμήσεις
διαφημισούλα είναι παράνομο να ζητά ο δημοσιογράφος και να
δίνει ο πολιτικός κάτω από το τραπέζι για να τον λιβανίζουν ….είναι παράνομο
και ανήθικο ο δημοσιογράφος να ζητά διαφήμιση από πολιτικά πρόσωπα…
Αντίκειται
στον κώδικα δεοντολογίας και στη φύση του επαγγέλματος.. διαφήμιση παίρνει ο
διαφημιστής…
Δημοσιογράφος που ζητάει διαφημίσεις από πολιτικά πρόσωπα για να
γράψει κολακευτικά λόγια για αυτά δεν είναι δημοσιογράφος…. Είναι απατεώνας,
λαμόγιο, σκουλήκι της λάσπης και κάθαρμα που παρασιτοζοεί εις βάρος της κοινωνίας….
Αν σε ένα μέσο ενημέρωσης δεν υπάρχει διαφημιστής ο οποίος θα εισπράττει έσοδα
για το μέσο ώστε να πληρώνονται οι δημοσιογράφοι οι οποίοι θα πρέπει
απερίσπαστοι να κάνουν τη δουλειά τους τότε το μέσο πρέπει να κλείσει διότι δεν
είναι βιώσιμο….
Δημοσιογράφος περιφερόμενος με την εφημερίδα του στην οποία
έχει πορτρέτα ανάδειξης πολιτικών προσώπων για να εισπράξει τα ποσά της πολιτικής
διαφήμισης δεν είναι δημοσιογράφος… είναι πλανόδιος εισπράκτορας που επιβιώνει
με εκβιασμούς…
Δημοσιογράφος που αναλαμβάνει θέση σε γραφείο τύπου αναστέλλει
την ιδιότητά του για όσο καιρό υπηρετεί στη θέση αυτή…
Δεν παύεται η ιδιότητα
του δημοσιογράφου αλλά δεν μπορεί ηθικά να εργάζεται σε μέσο μαζικής ενημέρωσης…
Τα μπλοκ και οι λογαριασμοί στο φεϊσμπουκ δεν είναι μέσα
ενημέρωσης…
Είναι προσωπικοί τρόποι έκφρασης, δημοκρατίας, πολιτικού και κοινωνικού
προβληματισμού και ψυχαγωγίας….
Κάποιοι αυτόκλητοι δημοσιογράφοι παρουσιάζουν τα μπλοκ ως
μέσα ενημέρωσης και βάζουν διαφημίσεις λειτουργώντας τα ως Μ.Μ.Ε..
Μόνο όμως ως
προς την είσπραξη εσόδων και όχι ως προς τη λειτουργία τους μέσα από ένα πρίσμα
ελέγχου και δεοντολογίας
Ένας εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος όταν απαιτεί από έναν
συμπολίτη του να μην εκφράζεται πολιτικά, να μην παίρνει θέση για τα κακώς
κείμενα, να μην σχολιάζει πολιτικές συμπεριφορές και καταστάσεις μάλλον δεν
κάνει για δημοτικός σύμβουλος….
Δεν υπάρχει φραγμός στη δημοκρατία και στην
πολιτική κριτική… Αν υπάρχει συκοφαντία και υβριστική συμπεριφορά εκεί το λόγο
έχει η δικαιοσύνη και ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα προσφυγής σε αυτή
προκειμένου να υπερασπιστεί την τιμή και την υπόληψή του….
¨όλα τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση…
Ευχαριστούμε
για τις νουθεσίες αλλά όποιος τις κάνει καλό θα είναι να πάει και να τις απευθύνει
μπροστά σε ένα καθρέφτη!
Όποιος δεν αντέχει τη δημοκρατία ας πάει σπίτι του… και όπως
λέει και ο θυμόσοφος λαός «άμα δεν το αντέχεις μην το πίνεις»
Νίκος Αγγελής
