 |
| μέλη-αθλητές του Γυμναστικού Συλλόγου Κύμης (1896-1899) |
Στις 21 Αυγούστου του 1893, ο Μητροπολίτης Πενταπόλεως Νεκτάριος, εγκαινίασε ένα από τα πρώτα αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα, τον «εν Κύμη Γυμναστικόν Σύλλογον».
Ο πρόεδρος του Γυμναστικού Συλλόγου Κύμης, Αλέξανδρος Θεοδώρου, γράφει για την ιστορία της Ομάδας.
Ήταν 21 Αυγούστου του 1893 όταν ο Μητροπολίτης Πενταπόλεως Νεκτάριος, μετέπειτα Άγιος, εγκαινίαζε ένα από τα πρώτα αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα, τον «εν Κύμη Γυμναστικόν Σύλλογον».
Εκφώνησε τότε τη μελέτη του «Περί Γυμναστικής» όπου ανάμεσα στ' άλλα έλεγε: «Η νεολαία της Κύμης είχε την πρωτοβουλίαν και το θάρρος όπως θέση πρώτη το βήμα προς τα πρώσω και δώση την πρώτην ώθησαν προς την πρόοδον».
 |
| το εφηβικό τμήμα της Κύμης |
Κι' ακόμα ότι «Ο Γυμναστικός Σύλλογος προτίθεται να συσφίγξη τους δεσμούς της φιλίας, να αδελφοποιήση την νεολαίαν, να διασκεδάση τας ταπεινάς αντιπαθείας και αντιζηλίας, να αποσπάση αυτήν των ματαίων και ανωφελών ασχολιών, αναπτύξη την συγγενή άμιλλαν, αυξήση την φιλοτιμίαν, απομακρύνη την αργίαν, την γενέτειραν της ακηδίας, της χαυνότητος, της αμελείας και πάσης κακίας και παρασκευάση άνδρας κρατερούς προς υπεράσπισιν των δικαίων της πατρίδος».
Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του ο Γυμναστικός Σύλλογος Κύμης που συνεχίστηκε για μια 15ετία με
- την ανάληψη, μαζί με άλλα 13 Σωματεία, της προετοιμασίας των αθλητών για τους Α' σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896,
- την ίδρυση του ΣΕΓΑΣ το 1897,
- τη διοργάνωση τοπικών αθλητικών αγώνων, αλλά και πολιτιστικών δρώμενων (θεατρικών παραστάσεων κ.ά.),
- τη συμμετοχή αθλητών του σε πανελλήνιους αγώνες στίβου,
- τη λειτουργία βιβλιοθήκης με πάνω από 1.500 βιβλία,
- την έκδοση ημερολογίου του 1899 με επιμέλεια του Κυμαίου φιλόλογου Εμμανουήλ Γαλάνη, πατέρα του διάσημου χαράκτη Δημήτρη Γαλάνη.
Ένα ερώτημα, που προκύπτει εύλογα εδώ, είναι: πως τα κατάφερε όλα αυτά μια μικρή επαρχιακή πόλη και μάλιστα σε μια δύσκολη εποχή;
Αλλά και η απάντηση είναι επίσης εύλογη.
Η Κύμη τις τρεις τελευταίες 10ετίες του 19ου αιώνα έζησε τον δικό της «χρυσό αιώνα». Ο εμπορικός της στόλος των ιστιοφόρων όργωνε τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, στους δρόμους που άνοιξαν πριν από 30 αιώνες οι πρόγονοί μας Κυμαίοι, όχι πια για να ιδρύσουν αποικίες, όπως εκείνοι, αλλά για να μεταφέρουν από τη Μασσαλία μέχρι την Οδησσό το ξακουστό κουμιώτικο κρασί, τη μαυροκουντούρα, και επέστρεφε με άφθονο χρήμα και τις καλύτερες «πραμάτειες» (χρυσαφικά, ρούχα, έπιπλα κλπ).
Αυτή η τόσο επικερδής εμπορική δραστηριότητα οδήγησε φυσιολογικά στην ανάπτυξη και πολλών παράλληλων και συμπληρωματικών κλάδων στην τοπική οικονομία, με τελικό αποτέλεσμα τον διπλασιασμό σχεδόν του πληθυσμού της πόλης.
Ταυτόχρονα, όμως η οικονομική ευμάρεια, σε συνδυασμό με το DNA του Κουμιώτη, συνετέλεσε στο να κρατηθεί ψηλά το μορφωτικό και πολιτιστικό επίπεδο των κατοίκων της περιοχής. Από την έκδοση του Υπουργείου Εσωτερικών του 1879 "Στατιστική της Ελλάδος" πληροφορούμαστε σχετικά με τα επαγγέλματα ότι ο Δήμος Κυμαίων υπερτερούσε σε όλη την Εύβοια σε ειδικότητες περισσότερο πνευματικές και επιστημονικές και υστερούσε σε χειρωνακτικές. Στην έκδοση του ίδιου Υπουργείου για την απογραφή του πληθυσμού της 27/10/1907 βλέπουμε ότι το ποσοστό των εγγράμματων ανδρών στην Κύμη ήταν πάνω από το 44%, έναντι του 37% της Εύβοιας και των εγγράμματων γυναικών στην Κύμη ήταν 25%, ενώ στην υπόλοιπη Εύβοια λίγο πιο πάνω από το 11%.
Έτσι λοιπόν μπορεί να εξηγηθεί και η δημιουργία του Γυμναστικού Συλλόγου .Κύμης: Κυμαίοι φοιτητές, που είχαν συμμετάσχει, ως αθλητές ή θεατές, στις τέσσερις Ζάππειες Ολυμπιάδες, που είχαν προηγηθεί (1859, 1870, 1875, 1889), γύρισαν πια τελειωμένοι επιστήμονες στην Κύμη, βρήκαν τις κατάλληλες συνθήκες και τον δημιούργησαν.
Όμως, όπως είπαμε παραπάνω, αυτή η κατάσταση δεν κράτησε πολύ. Η επιβολή δασμών στα εισαγόμενα κρασιά στη Γαλλία, κύρια αγορά του Κυμαϊκού οίνου, οδήγησε σε πτώση των εξαγωγών και των τιμών (από 18-24 δραχ. η βαρέλα έπεσε στις 8-10).
Αυτό, σε συνδυασμό με την μονοκαλλιέργεια των αμπελιών και την αδυναμία της οικονομίας της Κύμης να στραφεί στην παραγωγή άλλων προϊόντων, οδήγησε στην καταστροφή. Από οικονομική άποψη, βέβαια η μονοκαλλιέργεια στηρίζεται στη λογική της παραγωγής του προϊόντος που ζητάει η αγορά.
Από την άλλη πλευρά όμως, εκτός από το πρόβλημα της εξάρτησης από τις εξαγωγές σ' έναν ασταθή τότε κόσμο, οι παραγωγοί βρίσκονταν στο έλεος των εμπόρων, που μπορούσαν να ελέγχουν τις εξαγωγές και να καθορίζουν έτσι τις τιμές. Να προσθέσουμε εδώ και την αδυναμία προσαρμογής της Κουμιώτικης ναυτιλίας στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονταν διεθνώς, όπως η ατμοκίνηση.
Έτσι, διαβάζουμε σε επιστολή Κυμαίου στην εφημερίδα της Χαλκίδας «Εύριπος» στις 7/7/1908: «... Δυστυχώς ο Γυμναστικός Σύλλογος ευρίσκεται εν διαλύσει και δια την έλλειψιν πόρων και καλής διοικήσεως. Εδαπανήθησαν ασκόπως πολλά χρήματα και παρεσκευάσθη Γυμναστήριον επί οικοπέδου του Ι.Ν. του Αγίου Αθανασίου, αλλά το οικόπεδον ήτο ακατάλληλον και η βροχή ραγδαία παρέσυρε και κατέστρεψεν αυτό. Βεβαίως εάν υπήρχε καλή και δραστηρία διοίκησις ηδύνατο ο Γυμναστικός Σύλλογος να υπάρχη και να εργασθή... Ευχόμεθα ν' ανασυσταθή επί νέων βάσεων, επ' αγαθώ του τόπου. Εις τους κοινωνικούς Συλλόγους δεν πρέπει να εισχωρή το κόμμα και η φιλοπρωτεία...».
Κάπου εδώ λοιπόν διακόπηκε το ταξίδι του Γυμναστικού Συλλόγου Κύμης.
Η διακοπή αυτή κράτησε περίπου έναν αιώνα!! Το 2010 βρέθηκαν πάλι 20 νέα παιδιά, όπως το 1893, και αποφάσισαν να συνεχίσουν το ταξίδι. Είχαν ακούσει από τους παππούδες τους ότι υπήρχε, μια φορά κι' έναν καιρό, στην Κύμη ένα αθλητικό Σωματείο, που μετείχε σε Ολυμπιάδες. Και τότε ξαναλειτούργησε το κουμιώτικο DNA. Αποφάσισαν να ξυπνήσουν από τον λήθαργο των 120 χρόνων αυτό το Σωματείο. Μπορούσαν να δώσουν στην παρέα τους ένα άλλο, οποιοδήποτε όνομα, αλλά προτίμησαν το «Γυμναστικός Σύλλογος Κύμης». Και σε έξι μόνο χρόνια βρέθηκαν να παίζουν αντίπαλοι με πρωταθλητές της Ευρώπης, έτσι για την πλάκα τους!!! Κι ας γκρέμισε το σπίτι τους το χιόνι αυτή τη φορά, όχι η βροχή. Ο Κουμιώτης και μακριά απ' την Κύμη παραμένει Κουμιώτης. Και (ποιός ξέρει;) του χρόνου μπορεί να φτάσουν κι' αυτοί στην Ευρώπη. Θα είναι η τρίτη κουμιώτικη απόβαση. Πάντα για την πλάκα τους!!!
«Ευχόμεθα ν' ανασυσταθή επί νέων βάσεων, επ' αγαθώ του τόπου" έγραφε ο Κουμιώτης το 1908. Το 2018 ο Γυμναστικός Σύλλογος Κύμης κάνει τον τόπο του και ολόκληρο το Νομό περήφανο.
