η ταυτότητά μας

η ταυτότητά μας

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ του Γιώργου Παπανδρεόυ και το ΚΟΔΗΣΟ του Γιάγκου Πεσματζόγλου




Η ρήση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» μας κληροδοτείται από τον συγγραφέα της ύστερης αρχαιότητας, τον Λουκιανό (120-180 μ.Χ.). Τη συναντάμε στο έργο του «Πώς δει ιστορίαν συγγραφείν» και κυριολεκτικά σημαίνει «κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι». μεταφορικά, αντιστοιχεί στη λαϊκή έκφραση «πολύ κακό για το τίποτα». Τη χρησιμοποιούμε στις περιπτώσεις όπου ενώ προσπαθούμε πολύ για κάτι και δημιουργούμε προσδοκίες, το αποτέλεσμα είναι δυσανάλογο της προσπάθειας, μηδαμινό.

Αυτό το ρητό θα μπορούσε να περιγράψει τη δημιουργία κόμματος από το Γιώργο Παπανδρέου τον οποίο προσωπικώς εκτιμούσαμε περισσότερο από τον Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά στην παρούσα φάση δεν αντιλαμβανόμαστε τους λόγους αυτής της εντελώς αψυχολόγητης πολιτικής του ενέργειας… 


Δυστυχώς και ο Γιώργος –όπως ο πατέρας του Ανδρέας- προσπαθεί στο τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας να διαγράψει ότι έκανε τα προηγούμενα χρόνια…

 Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ στο τέλος της πολιτικής του καριέρας (την περίοδο της παντοκρατορίας της Δήμητρας) έκανε ότι μπορούσε για να αμαυρώσει την πολιτική του πορεία…

Το κόμμα που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου έμελε να διαλύσει ο πρωτότοκος ο γιός του (που έχει και το όνομα του Παππού του-γνωστού και με το προσωνύμιο «Γέρος της Δημοκρατίας»)



Κίνημα-
Δημοκρατών Σοσιαλιστών ονομάζεται το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου, σύμφωνα με την ιδρυτική διακήρυξη που κατατέθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου στον Άρειο Πάγο. Το έμβλημα του νέου κόμματος είναι ένα ρόδο σε κόκκινο φόντο.

Ουσιαστικά δηλαδή δημιούργησε ένα σύγχρονο (κατ’όνομα και κατά σύμβολο) ΚΟΔΗΣΟ


Διότι τα πάντα θυμίζουν αυτό το κομματίδιο της μεταπολίτευσης που λεγόταν Κόμμα δημοκρατικού σοσιαλισμού και οποία σύμπτωσις είχε και αυτό για σύμβολο (μετά το 1985) ένα κόκκινο τριαντάφυλλο… 

Για όσους δεν θυμούνται – ή δεν έζησαν τη σύγχρονη πολιτική ιστορία – το ΚΟΔΗΣΟ απορροφήθηκε στην συνέχεια από τον τότε Συνασπισμό … Το μισό…. 
Γιατί το άλλο μισό (το ανεπίσημο) είχε απορροφηθεί από την τότε Νέα Δημοκρατία…
 Λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μονάχα ως φάρσα….
 Εν τέλει επαναλαμβάνεται και ως κρύο (υπό του μηδενός) ανέκδοτο!!!


Νίκος Αγγελής


Υ.Γ. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι την ρήση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» χρησιμοποίησε στην πολιτική ιστορία της Χαλκίδας πριν από δεκαπέντε χρόνια ο πρώην δήμαρχος Χαλκιδέων Στέλιος Μαργαρίτης όταν η κομματική οργάνωση της Χαλκίδας είχε ψηφίσει να πάρει το χρίσμα ο τότε δημοτικός σύμβουλος (εσωκομματικός αντίπαλος του Μαργαρίτη) και μετέπειτα δήμαρχος Χαλκιδέων Δημήτρης Αναγνωστάκης.





Λίγα λόγια για το ΚΟΔΗΣΟ της δεκαετίας 1979-1989 (για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι)




Πολιτικό κόμμα της μετριοπαθούς Αριστεράς, που άφησε το στίγμα του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας από το 1979 έως το 1989, οπότε απορροφήθηκε από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου (ΣΥΝ). Η πλήρης ονομασία του ήταν Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και ιδεολογικά εξέφραζε την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, με σαφείς επιδράσεις του σουηδικού μοντέλου.

Το ΚΟΔΗΣΟ ιδρύθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1979, με πρωτοβουλία βουλευτών που προέρχονταν από τη φυλλοροούσα ΕΔΗΚ του Ιωάννη Ζίγδη. Την ιδρυτική ομάδα απετέλεσαν ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου (1918-2003), η Βιργινία Τσουδερού, ο Δημήτριος Καρδάρας, ο Κώστας Αλαβάνος, ο Μπάμπης (Χαράλαμπος) Πρωτοπαπάς (1920-2011) και ο Γεώργιος Μυλωνάς (1919-1998).

Στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της Θεσσαλονίκης (17-18 Μαρτίου 1979), πρόεδρος του νέου κόμματος εκλέχτηκε ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου, υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974 και εκ των βασικών διαπραγματευτών της σύνδεσης της χώρας μας με την ΕΟΚ. Το ΚΟΔΗΣΟ εκπροσωπήθηκε στη Βουλή με τέσσερεις βουλευτές, οι οποίοι ψήφισαν τη Συνθήκη προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ (28 Ιουνίου1979).




Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 το ΚΟΔΗΣΟ κατήλθε με κεντρικό σύνθημα «Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ και δεν το γνωρίζεις;», ένα σύνθημα που έμεινε ιστορικό και μας θυμίζει σήμερα το κόμμα αυτό. Παρά τη συνεργασία του με το Κόμμα Αγροτών - Εργαζομένων (ΚΑΕ), καταποντίστηκε εκλογικά, καθώς οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι προτίμησαν μαζικά το ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής». Με το 0,72% των ψήφων ήταν φυσικό να μην εκλέξει βουλευτή. Καλύτερα πήγε στις πρώτες ευρωεκλογές, που διεξήχθησαν την ίδια ημέρα. Συγκέντρωσε το 4,25% των ψήφων και εξέλεξε ένα ευρωβουλευτή, τον πρόεδρό του Γιάγκο Πεσμαζόγλου.

Στις ευρωεκλογές της 17ης Ιουνίου 1984 το ΚΟΔΗΣΟ συγκέντρωσε μόλις το 0,80% των ψήφων και απέτυχε να εκλέξει ευρωβουλευτή, γεγονός που οδήγησε σε παραίτηση τον Γιάγκο Πεσμαζόγλου και την ανάθεση της ηγεσίας στον Μπάμπη Πρωτοπαπά, ηγετική φυσιογνωμία της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας και υπουργό Βιομηχανίας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974.

Στις βουλευτικές εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985 το συρρικνωμένο ΚΟΔΗΣΟ βρέθηκε ανάμεσα στις συμπληγάδες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, που μάχονταν λυσσαλέα για την εξουσία. Νωρίτερα, αρκετά στελέχη πρώτης γραμμής, όπως η Βιργινία Τσουδερού και ο Σωτήρης Κούβελας, είχαν προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ήταν υποψήφιοι βουλευτές, ενώ ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου συνεργαζόταν ως ανεξάρτητος. Έτσι, η εκλογική κάθοδος του ΚΟΔΗΣΟ με τη Νέα Δημοκρατία ήταν μονόδρομος και του απέφερε μία έδρα στη νέα Βουλή, την οποία κέρδισε ο Μπάμπης Πρωτοπαπάς.



Στις 5 Ιουλίου 1988 ο Μπάμπης Πρωτοπαπάς εκλέχθηκε πρόεδρος από το συνέδριο του κόμματος και έστρεψε το ΚΟΔΗΣΟ πιο αριστερά, συμμετέχοντας στη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (8 Απριλίου 1989) μαζί με το ΚΚΕ, την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ, πρώην ΚΚΕ εσ.), την ΕΔΑ και άλλα μικρότερα κόμματα, ενόψει των εκλογών της 18ης Ιουνίου 1989. Η ενσωμάτωση του ΚΟΔΗΣΟ στον Συνασπισμό σήμανε και την αναστολή της λειτουργίας του ως αυτόνομου κομματικού σχηματισμού.