κρεσέντο ενός ντροπιαστικού ρεσιτάλ κακογουστιάς, περιφρόνησης προς την αισθητική και ασέβειας προς τους οικοδεσπότες Κινέζους, δόλιες αλλαγές εκλογικού νόμου) μας βρήκε -που πια δυνάμεις!- κατηφείς και ανίσχυρους η είδηση περί της δημοσίευσης ενός βιβλίου του Galbraith όπου περιγράφεται με κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες το «Σχέδιο Β» του Γιάνη με ένα «Ν» που όλοι γνωρίζουμε, όπως παρακάτω:
«Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, επαναπροσδιορισμός των καταθέσεων σε Νέα Δραχμή, μέτρα για την εγγύηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, επιστράτευση δημοσίων υπαλλήλων.» (!!!)
Δε θα σχολιάσω περαιτέρω, είναι σίγουρο ότι οι αναγνώστες θα διαβάσουν πληθώρα άλλων κατατοπιστικότερων και γλαφυρότερων άρθρων σχετικά και με το βιβλίο, και με το δημοψήφισμα του «Όχι» που έγινε «Ναι».
Εκείνο που θα ήθελα -προσωπικά σαν ΚΚ2 και όχι ενδεχομένως απηχώντας πλήρως τις απόψεις της υπόλοιπης ομάδας του φιλόξενου «Π», είναι να υπενθυμίσω δυο κείμενα, το πρώτο ΕΔΩκαι το δεύτερο ΕΔΩ σύμφωνα με τα οποία είχα υποθέσει, ή/ και προβλέψει σε μεγάλο βαθμό το ότι η μετεωρική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και η πραξικοπηματική απόπειρα εκτροχιασμού της χώρας όπως αποκαλύπτεται πλέον και από πολύ πιο έγκριτες πένες από τη δική μου, υπήρξε προϊόν μακροχρόνιου σχεδιασμού που παραμένει άγνωστο πως, από ποιους (Ο αδίστακτος Βαρουφάκης θεωρώ ότι ήταν ο εκτελεστικός βραχίονας) σχεδιάστηκε και τι πραγματικά απέτρεψε την ολοκλήρωσή του.
Το ξέρω ότι οι περισσότεροι παλιοί ιδίως φίλοι τα έχουν διαβάσει και μάλλον απορούν με την εμμονή μου.
Απευθύνομαι στους νέους φίλους ή σε εκείνους που δεν τα έχουν διαβάσει ακόμα. Ίσως και να ανατριχιάσουν όπως ανατρίχιασα και εγώ, πως μερικές σκέψεις έρχονται με τον καιρό και «δένουν» με τις νέες αποκαλύψεις σχετικά με το συνονθυλευματικό σύμφυρμα που μας κυβερνά.
Ειλικρινά, ανακατεύεται το στομάχι μου όταν σκέπτομαι ότι τέτοια προσχεδιασμένη εκτροπή μπορεί και να μην έχει προηγούμενο στην ήπειρό μας μεταπολεμικά.
Είναι η πρώτη φορά που δυτική χώρα επιθυμεί μια αναδρομική παλινδρόμηση (regression) στη φτώχεια με αριστερό πρόσημο, τη στιγμή που οι φανατικότεροι υποστηρικτές του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος της εποχής μας είναι τα πρώην κομμουνιστικά κράτη!
Διαβάστε λοιπόν όσοι φίλοι μπορείτε τις πηγές που σας παραπέμπω, όχι τόσο διότι μπορεί να είναι η απόλυτη αλήθεια αλλά γιατί πιστευω ότι αποτελούν καλή τροφή για σκέψη και ενδεχομένως εμπεριέχουν κάποια ψήγματα αλήθειας.
Κατά τα άλλα, αντί ανάλυσης θα ήθελα να γνωρίζω αν στοιχειοθετείται με όλα αυτά απόπειρα κατάλυσης του συντάγματος και του πολιτεύματος και κατά συνέπεια, τίθεται θέμα Εσχάτης Προδοσίας!
Ίσως μετά από χρόνια, η 5η Ιουλίου 2015 να θεωρείται η επέτειος της νέας μεταπολίτευσης. Ίσως και όχι.
Φοβάμαι ότι το έργο έχει πολλές πράξεις ακόμα, και θα έρθουν και άλλες ημερομηνίες που θα θυμόμαστε. Ζούμε σε «ενδιαφέροντες καιρούς» όπως θα έλεγαν και οι φίλοι από τη Μεγάλη Μακρυνή Χώρα (大遠鄉) στην οποία μας διέσυρε και μας ξεφτίλισε ανελέητα το περιοδεύον δεκαπενταμελές των αιωνίων εφήβων στην τελευταία του «πενταήμερη».
Αλλά τι να λέμε, εδώ «γλυτώσαμε από τη Βούλτεψη» (συριζοτρολ).
Εξάλλου «όλοι ίδιοι είναι», ας τελειώσουμε πρώτα με εκείνους «που μας έφεραν ως εδώ» και μετά «θα δούμε και για τους άλλους» (Δεκέμβριος 2014, φιλε-left ταμπλέτα, προφανώς εύπορου γόνου, εκπέμπουσα από τα «ορεινά» του Κολωνακίου, «έτσι που μας κατάντησαν»).
Χρόνια μας πολλά…
ΚΚ2
Παρατηρητήριο
